Agenda 2021

 2021

• 30 december 2021 - Verhalenpad van Hidde Kat - 14:00 uur - Volgeboekt
• 29 december 2021 - Wintervertellingen in Museum Sorgdrager - Afgelast wegens corona
• 28 december 2021 - Verhalenpad van Hidde Kat - 11:00 uur - Volgeboekt

Ameland kalender 2022

De Ameland kalender 2022 is uit. De notitiekalender is een uitgave van Faber-Wijnberg Installatietechniek BV. De 2022 kalender is de 17e editie. De activiteitenkalender valt in december bij alle postadressen op Ameland op de mat. De kalender is gratis op te halen in de winkel aan de Fabrieksweg in Hollum.

• Ameland kalender 2022
• Faber-Wijnberg Installatietechniek BV
• Foto's bij de maanden: Jan van der Laag
• December 2021

Storm wil en gaat naar zee

Het boekje over Storm, het paard dat naar zee wil, wordt steeds mooier. Het allermooiste nieuws is dat het Storm gaat lukken. Hij komt bij zee! De crowdfunding is goed op stoom en de stand van de barometer is van dien aard (al 84 procent van het eindbedrag is binnen), dat illustrator en schrijver Dieuwke Veldhuizen, redacteur Charming Stories en Ameland Pers uitgeverij besloten hebben de sprong in het diepe te wagen: het boekje komt er! 

Je kunt het boekje nog steeds voorbestellen, dan kun je dit voorjaar uitzien naar een fantastisch cadeautje voor de kinderen en een mooi voorleesboekje voor de voorlezers.

Sympathiek aan dit boekje is ook dat er van ieder verkocht exemplaar een euro naar Stichting Paardenreddingboot gaat, zodat we nog lang met zijn allen kunnen genieten van de bijzondere demonstraties.

Je kunt ook nog steeds een van de crowdfunding items bestellen. Zo'n ontzettend leuke mobile voor in de box bijvoorbeeld, of zo'n schattige paardenknuffel. En er zijn meer geinige tegenprestaties te bestellen. Wat te denken van een privé voorstelling door Ameland Vertel! of een rondleiding op maat in het Maritiem Museum Abraham Fock met een kijkje bij de echte reddingboot. Wat er allemaal te bestellen is en hoe dat werkt lees je via deze link.

Getuige - Ameland Politiethriller

Ik had nog een recensie van het boek 'Getuige' beloofd, de politiethriller die, zoals op het kaft staat gedrukt, op Ameland speelt. Op de voorkant staat niks dat herkenbaar Amelands, geen vuurtoren of ander beeldbepalend silhouet. Dat zie je bij de meeste schrijvers die een verhaal op Ameland situeren wel. Gert van Veen doet dat niet en slaat dat marketing element over. Het past bij de inhoud van het boek, want eigenlijk gaat het helemaal niet over Ameland. De eilandnaam wordt gebruikt. De plaat op de voorkant weerspiegelt niets van de inhoud van het boek, dus wat moet die hand boven dat water, is de vraag.

Het decor waar de misdaden plaatsvinden wringt aan alle kanten. Het lezen van de vele ongerijmdheden doet zeer aan de kiezen. Afgezien van het feit dat je je eerst door veel geonaneer heen moet werken, klopt er zoveel niet dat elke Ameland-kenner hoofdschuddend verder leest. Als hij al niet het bijltje erbij neergooit. 

Amelanders zijn stug, aan de Noordzijde van het eiland ligt de Waddenzee, er moet worden betaald voor parkeren op piepkleine parkeerterreintjes en daar staat ook nog eens een parkeerwachter, de Oranjeweg wordt Oranjestraat genoemd, eilanders hebben wel drie sloten op hun voordeuren, het is een schande om als gescheiden vrouw op het eiland te leven en je krijgt ouderlingen aan de deur om daar eens een flinke vermanende boom over op te zetten, de veerbootkaarten voor passagiers worden in Nes gescand, de politieman die al jaren op het eiland woont moet zijn ID laten zien aan de matrozen van Wagenborg én het eiland is streng gereformeerd gemaakt. De schrijver projecteert een Bijbelgordelse houding ten opzichte van homoseksualiteit op de liberale eilandgemeenschap. 

In een interview in een lokale krant uit het midden van het land bagatelliseert de schrijver een foutje. Als dat het enige is, tekent de interviewer op uit Van Veens mond, dat een pinautomaat niet meer staat waar hij schrijft dat hij staat! Nee, Van Veen, dat is niet het enige. Het boek barst van de dingen die niet kloppen, zoals de één euro vijftig voor een kopje koffie aan boord. Dat mochten we willen! En dan de NAM-locatie op Oost-Ameland. Schrijvers van spannende boeken laten zich graag inspireren door die locatie. Lies van der Wal - Oosterhoff uit Aduard gebruikt het in haar boek ‘De dood van een mooie vrouw’. En nee, Van Veen, die NAM-locatie is geen proeflocatie. 

Slordig is de foutieve schijfwijze van achternamen met een lidwoord. Agent De Groot wordt telkens de Groot genoemd. Gemiste kans is de secretaresse die Mosterdman heet. Mosterman is veel mooier en in ieder geval Amelandser. 

Als je dan niet van Ameland houdt - het eiland is vierde keus van de hoofdfiguur - en je er niet voldoende in verdiept om de plaats delict een serieuze plek in het verhaal te geven, waarom situeer je de thriller dan op Ameland? Waarom niet op Schouwen-Duiveland of in Zeewolde? Die twee mogen zich trouwens gelukkig prijzen dat die eer aan hen voorbijging.

Het verhaal wisselt steeds van perspectief, wordt verteld vanuit verschillende figuren, waarbij de moordenaar de hoofdfiguur is. Dat is vakkundig gedaan. Als lezer moet je het koppie erbij houden om snel te ontdekken wie er nu weer spreekt. Eenderde van het boek is ploegen, traag en hier en daar irritant. Pas na de eerste moord komt de vaart erin. Dan wordt het best spannend. Maar om het Ameland Politiethriller te noemen? Nee. Wat mij betreft kwestietje misbruik van een eilandnaam. Gelukkig is het fictie.

Lees hier ook over Getuige en bekijk de promo's.

Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost

Waarachtige beschrijvingen

Januari 1597 overleed in het Behouden Huys op Nova Zembla een bemanningslid wiens identiteit nooit is vastgesteld. Nu, 425 jaar later, nu de permafrost begint te ontdooien, ontwaakt hij uit zijn ijsgraf, waarin hij door Willem Barentsz en zijn mannen is begraven. Hij die als anonymus op de scheepsrol stond, maar was ingescheept om als dichter een loflied te schrijven op de expeditie naar de Noordoostpassage, kan nu de Grote Dooi is gekomen alsnog zijn relaas doen. In zijn barokke stijl maakt Donald Niedekker van de legendarische overwintering een wonderwereld waarin fictie, geschiedenis, sprookjes en actualiteit vervlochten zijn tot een betoverend geheel.

Een van de mannen komt van Ameland en zo komt het dat Ameland in deze roman wordt genoemd. Het is een kleine link met het eiland, maar groot genoeg voor plaatsing op dit Ameland Boeken blog.

Koop het boek in de boekhandel op Ameland of bestel het via deze link.

• Waarachtige beschrijvingen uit de permafrost

  

  Jacob Jansz van ameland

  
  
• Donald Niedekker
• Uitgeverij Koppernick
• 9789083174402
• 20 december 2021
• € 21,50

Anna van Breggestein

‘Anna van Breggestein of het gezantschap van Ameland aan het hof van Olivier Cromwel.’

Historisch-Romantische Episode uit de helft van de 17de eeuw.

Tijdens de eerste Engels-Nederlandse Zeeoorlog hadden de Amelander schippers het zwaar te verduren. Dat terwijl de vrije heerlijkheid Ameland niet eens tot de Republiek der Nederlanden behoorde. Voor de Amelanders was het de aanleiding om in 1654 een eigen gezantschap naar Londen te sturen om daar te onderhandelen met Olivier Cromwel. 
In 1841 verscheen deze historische roman over dit stukje uit de Amelander geschiedenis. In 2021 heruitgegeven in de Historische Waddenreeks.

• Anna van Breggestein of het gezantschap van Ameland aan het hof van Olivier Cromwel
• L.M.J. van Wijk van Hoogeveen  
• Historische Waddenreeks
• € 24,95
• December 2021

Column - Door God verlaten

Vanmiddag heb ik een documentaire gezien over schrijver Adriaan van Dis. Hij heet 'Adriaan van Dis, een wanhopige optimist'. Hij vertelde over zijn leven en werk en over Parijs, waar hij zeven jaar woonde. De schrijver liet verschillende hoekjes van de stad zien. Coen Verbraak bevroeg hem over zijn ‘tekstzinnigheid’ en het leven. Van Dis nam Verbraak mee naar de Saint-Sulpice waar in een zijkapel van de kerk een enorme muurschildering van Delacroix te zien is. Een prachtige 'Jacob vechtend met de engel'.

Van Dis komt graag in de katholieke kerk maar gelooft niet in God. Wel hunkert hij naar troost, houvast en een mooi verhaal. Hij vindt God, zegt hij, in schoonheid, in literatuur of in een beeldje van Brâncusi.

Na de docu was het mijn tijd voor een loopje via Badweg, strand en langs het paardengraf terug naar huis. Onderweg kom ik twee bankjes tegen, een bij Sierdmoaispâd, dat ik altijd ‘bij Dolly’ noem, met uitkijk op Terschelling en deze middag een eenzame fietsers op het harde strand, en een met uitkijk op het Suudwest. Die bankjes zijn top, de uitzichten nog beter. Op de strandovergangen zelf is helaas wel wat aan te merken en dat is vandaag niet voor het eerst. In januari van dit jaar werd er ook al eens over geschreven.

Bij die strandovergangen moest ik aan Van Dis denken, aan wat hij over zijn Godsbeleving had gezegd. De strandovergangen zijn namelijk door God verlaten, de schoonheid is eruit geshoveld. Wat precies de bedoeling is van de onderhoudswerkzaamheden valt moeilijk te begrijpen, maar bij strandovergang Sierdmoaispâd wordt zoveel zand verschoven, dat wat er groeide verstopt is onder een laag van drie meter. Bij het Suudwest zijn inmiddels zes brede zandtongen aangelegd, die steeds breder worden en verder het landschap in verdwijnen. Het zand wordt harteloos tot zelfs voorbij het paardengraf geduwd, met lelijke bulten, kale vlaktes, diepe sporen, hoge randen en helm dat het af moet leggen tegen gemotoriseerd geweld.

Als hier niet snel een ander beheerregime op wordt gezet, dan is de schoonheid weg en zegt God definitief ‘Dag met het handje’. Wat dan resteert is een zandbak, een hoeveelheid zand waarin het eiland zich niet onderscheidt van welk platgetreden kustgebied ook. Een honden uitlaatplaats, een verspringbak, een hardloopparcours. Daar ga je met je schoonheid en dat zo vlak voor Kerstmis!

Jeanet de Jong

Abonneer op YouTube kanaal Ameland Vandaag en mis geen filmpje meer. Klik hier om gratis te abonneren: @AmelandVandaag.

De Amelander 2021/ 11

'De Amelander, het vrijetijdsmagazine van en voor Ameland' van december/ januari/ februari 2021-2022 is het elfde de nummer van dit jaar.

In dit nummer onder meer:

• Wolverwerking Swartwoude
• Chocolaterie & Patisserie
• Pokkenbriefje
• Babbelaar Ameland likeur
• Slotconcert Bij Talint Orkest

De Amelander is te koop in de winkels op Ameland en bij de VVV.

• De Amelander
• Uitgever Klaas Touwen
• December 2021/ januari/ februari 2022
• Jaargang 57 nummer 11
• € 2,40

WPDetails #16

'WPDetails' is het personeels- en relatiemagazine van Wagenborg Passagiersdiensten. Het thema van deze nummer 16 is Inspirerende ouderen. Carpe Diem, daar ben je nooit te oud voor. In het blad staat een interview met Imca Marina, die onder meer vertelt over haar huuske. Ze wil geen gezeur over leeftijd. Er staan verder verhalen in over Koningshuis, de huiskamer van Schiermonnikoog, Oud worden op Ameland in De Stelp, gepensioneerde WPD medewerkers, Breiende dames en Amelander wol, Amelander reerack van Bravo en over de eilanden als vakantieparadijs voor senioren. Dat is nog niet alles. Collega rederij is Wasaline Finland-Zweden en verder zijn er nog verschillende rubrieken vol Wagenborg nieuws, Vaste reiziger in beeld, agenda en een column van Ger van Langen.

WPDetails wordt gratis huis aan huis bezorgd op de eilanden Schiermonnikoog en Ameland.

• WPDetails #16
• Uitgegeven door Wagenborg Passagiersdiensten
• Jaargang 6 - december 2021

De ambulance Auster van Ameland

In het magazine 'Piloot en Vliegtuig' staat een verhaal van Willem Ketelaars over de ambulance Auster van Ameland. Het vliegtuig was tot vliegende ambulance omgebouwd en luidde de komst van het Amelander vliegveld in. Dat is augustus 2022 65 jaar geleden. Een en ander was te danken aan de inzet van de toenmalige burgemeester Roel Walda. Willem Ketelaars, geboren op Ameland en zelf vliegenier, schreef er een artikel over in het blad.

Het blad is te bestellen in de webshop van Piloot en Vliegtuig of op te halen in de Primera in Buren.

• Piloot en Vliegtuig
• De ambulance Auster van Ameland
• Willem Ketelaars
• € 10,95
• december 2021

Politiethriller

Het filmpje laat iets van de spanning zien waarover in het boek 'Getuige' te lezen is. 

Getuige

Gert van Veen schreef een thriller, die zich afspeelt op Ameland. Hoofdrolspeler in het verhaal is Harry van der Voort, een inspecteur uit Utrecht die naar Ameland gaat voor een welverdiende vakantie.

Dan wordt er een moord gepleegd en is hij de hoogste politiebeambte op het eiland en wordt door zijn commissaris op de zaak gezet, in afwachting van de eventuele komst van een rechercheteam van het vasteland. Dat is het begin van een onafwendbare achtbaan aan gebeurtenissen waarbij de lezer steevast op het verkeerde been wordt gezet. Gebeurtenissen uit het verleden trekken een zware wissel op het onderzoek, evenals de mores en gebruiken die op het eiland gelden. Daardoor blijft steeds onduidelijk hoe de kaarten liggen en geschud worden. De spanning wordt voortdurend opgevoerd, wat het haast onmogelijk maakt om het boek weg te leggen.

Zodra ik het boek uit heb, vertel ik wat ik van het verhaal vond. Het filmpje dat bij de presentatie van het boek online ging, maakt het wel heel erg spannend. Ik heb het boek uit. Lees hier de recensie.

• Getuige
• Gert van Veen
• ISBN 9789464431520 
• € 19,95
• November 2021

Klozum

Klozum

'Klozum, de oeroude wintermaskerade van het eiland Schiermonnikoog' is een themanummer van de cultuurhistorische Vereniging 't Heer en Feer Schiermonnikoog. Het vertelt over het feest in december op het eiland, over de ontwikkelingen van Sinterklaas en Zwarte Piet en over duivelse figuren met hoorns, kettingen en bellen. Ameland wordt ook in het boekje genoemd en er staan foto's in van de maskerade op Ameland uit de films 'Wild geraas' en 'Mijn ontmoetingen met de duivel' van Arnold Jan Scheer.

Recensie

Het boekje over de oeroude wintermaskerade op Schiermonnikoog is niet dik, maar wel bijzonder leerzaam. Jan Kooistra, van Schier, schreef het en de cultuurhistorische vereniging ’t Heer en Feer, zeg maar de Schiermonnikoogse evenknie van De Ouwe Pôlle, gaf het uit. Op Schier was de wintermaskerade Klozum een woeste avond in de donkere dagen van december. Kettingen, bellen, stokken en speren kwamen eraan te pas en maskers. Het ging om ‘de omkeer der dingen’, het moest weer lichter worden en de vruchtbaarheid in de natuur moest terugkeren. Geen simpel tijdverdrijf, maar een avond vol cultische handelingen. De Klozums waren mythische gestalten die langs de huizen trokken. Dat is veranderd en verandert nog steeds, op Schiermonnikoog meer dan op Ameland. Ook Borkum, Wangerooge, Texel en Terschelling worden genoemd. 

Brullen
 “Op Ameland brullen ze maar wat”. Dat zegt Henriëtte Pieperiet van Schier. Op haar eiland wordt de lokale politiek op de hak genomen of dorpelingen met al hun eigenaardigheden gerepresenteerd. Op Ameland gaat dat anders, daar brullen ze maar wat, volgens Henriëtte. Vroeger ging het op Schier ook anders.

Schiermonnikoogs

Het boekje verklaart de oorsprong van de wintermaskerade op de Waddeneilanden, een oorsprong die in de loop der eeuwen behoorlijk is aangepast, op Schiermonnikoog meer dan op Ameland. Regelmatig wordt Ameland naast Schier gezet, als het gaat om de traditie in december. Daarom is dit boekje ook heel lezenswaardig voor Amelanders die iets meer over de oeroude wintermaskerade willen weten. Er staan onder meer twee interviews in met twee oudere eilanders. Zij vertellen hoe zij Klozum hebben gespeeld en wat ze weten uit overlevering. Af en toe moet je twee of drie keer lezen om te weten wat er staat, omdat er wel eens woorden in een zin ontbreken. Daar had een extra redacteur nog veel goed kunnen doen. Mooi is het Schiermonnikoogs dat erin te lezen is, steevast gevolgd door de Nederlandse vertaling. Schiermonnikoogs is een prachtige eilandtaal, goed te lezen ook. Jan Kooistra werkte ook mee aan de Wadden Grimm, het sprookjesboek in de talen van de Wadden. 

'Mijn ontmoetingen met de duivel'

Jammer dat er veel foto’s in staan waar niets of bijna niets op te zien is. Het zijn stills uit de film ‘Mijn ontmoetingen met de duivel’ van Arnold Jan Scheer, de schrijver en filmmaker die al tientallen jaren geheimzinnige winterrituelen achterna reist. Op Ameland is hij ook bekend. Zijn film is te zien op zijn website. 

Veranderingen

Aan het begin van het boekje gaat het ook over Zwarte Piet, de begeleider van Sint Nicolaas, en hoe deze figuur in de 19^e eeuw veranderde en in de 20^e en het begin van de 21^e eeuw nog meer. Toen was hij Pieterbaas, een duivel met roe en ketting. De knecht heeft sindsdien heel wat wijzigingen ondergaan. Wat vreemd is de opmerking van Jan Kooistra dat het ‘de media en de krachten die hen aansturen’ zijn die af willen van de hedendaagse en al behoorlijk aangepaste knecht. Dat Zwarte Piet niet meer gepikt wordt komt mijns inziens niet door de media maar door sommige bevolkingsgroepen die de bruine page niet meer accepteren. Zij vinden hem een uiting van racisme. ‘Veranderingen worden weer van bovenaf opgelegd’ zegt Jan Kooistra, maar dat klopt volgens mij niet. De veranderingen worden van onderop aangejaagd. ('Klopt helaas wel', laat Jan Kooistra nog weten, verwijzend naar de subsidiëring van sommige actieroepen. Zodra ik er meer over heb ontdekt zal ik dit bericht zeker aanvullen.) Behalve dat stukje over Zwarte Piet, waarin Kooistra in mijn ogen verkeerde accenten legt, is het een bijzonder interessant boekje. Te bestellen bij ’t Heer en Feer, voor iedereen die er iets meer over wil weten. 

• Klozum
• Jan Kooistra
• Uitgegeven door 't Heer en Feer Schiermonnikoog
• Themanummer 2021 - Jaargang 23
• 2021
• € 7,50