Extremisme, moord en homohaat zijn op Ameland een ver van onze bed show. Wij, zeevolk dat veel van de wereld heeft gezien en dat het op de ouwe pôlle met elkaar moet redden op een paar duinen en een reep strand, heeft al die narigheid niet nodig om het gelijk te halen. Ieder zijn gelijk en wij het schoonste strand en de gezonde lucht en af een toe een partij juttershout. Wie doet ons wat.
Niet de film Fitna maar een krantenartikel in Trouw, fietste door dat idyllische beeld heen. Ameland staat wel degelijk middenin de boze wereld. Lodewijk Dros beschreef in het dagblad een zomerkamp op Ameland. Niet zomaar een zomerkamp met loltrappende jeugd en speurtochtorganiserende oppassende volwassenen, maar een kamp voor salafistische jongeren. De salafisten, moslims die een ultraorthodoxe stroming binnen de islam aanhangen, komen naar het eiland om hun kennis over te dragen op jongeren. Ze nemen daarvoor tandenstoker en bidkleedje mee, net zoals de boeddhisten hun gong meenemen, de katholieken de rozenkrans en nudisten weinig kleren. Het zet de gemeente niet aan tot actie. De kampleden laten immers niet publiekelijk van zich horen en verstoren de orde niet. De AIVD vindt de salafisten staatsgevaarlijk. Ze zijn tegen integratie, antidemocratisch en onverdraagzaam voor andersgelovigen, homoseksuelen en andere bevolkingsgroepen. Binnen het salafisme bestaan weer verschillende stromingen. Een van de stromingen predikt een gewelddadige bestrijding van alle ongelovigen. Al Qaeda en verschillende andere terroristische netwerken en organisaties beroepen zich op deze vorm van het salafisme.
We weten niet half wat we met dit of een ander zomerkamp in huis hebben gehaald. Met slechts enkele fatalistische gedachten zijn de Twin Towers dichterbij dan ooit en is het Fitna gehalte van deze column bovenmodaal.
Jeanet F. de Jong
Geen opmerkingen:
Een reactie posten