De Ameland delegatie die naar Usedom afreisde liet zich inspireren door de faciliteiten daar. Ze vergaapte zich aan de 36 holes golfbaan. Om te hebben, dacht de burgemeester van Ameland. Populair legde hij het onderwerp in de inweek op een plek die daar bij uitstek ontvankelijk voor was: in het clubhuis van de golfclub tijdens de prijsuitreiking van het Ameland Open Golftoernooi. “Als iemand zich geroepen voelt daarin te investeren, dan zal de gemeente daaraan van harte meewerken,” durfde hij te zeggen. Niet alleen is dit een voorschot op wat nog moet worden bediscussieerd en besloten, ook houdt De Hoop golfenthousiastelingen voor dat het er in zit, een grotere baan, ook al laat een waterverslindende golfbaan zich slecht verenigen met het imago van duurzaam eiland. De droogte van de laatste tijd laat zien dat de waterpartijen in de 9 holes baan en de par 3 baan droog zijn gevallen. De greens zijn groen. Daar wordt met een sproeier en bakken water al het mogelijke aan gedaan.
Behalve deze losse flodder van burgemeester De Hoop is er nog een ontwikkeling die duurzame zorgen baart. In de top van de Nederlandse uitgaansscene voltrekt zich momenteel een stille revolutie: uitgaan per helikopter.
De helikopters zijn nauwelijks aan te slepen. "Een paar keer per week vliegen we naar diners, lunches en party's, zakelijk of privé", aldus ene Jan van een helikopterverhuurbedrijf. "Laatst nog vlogen we vijftig personen van een party op één van de Waddeneilanden met twaalf heli's terug naar de Randstad. Geweldig was dat, in één grote formatie terug." Of dat eiland nou Ameland was of niet, het had Ameland kunnen zijn en als er één formatie arriveert komen er meer. Gaten in de landingsbaan of niet.
Ameland, dat al een tijd roept duurzaam eiland te zijn, is aan een principiële keuze toe. Een doorwrocht standpunt over duurzaamheid waar het ene project wel bij past en het andere, jammer, maar even niet.
Jeanet F. de Jong
Geen opmerkingen:
Een reactie posten