Twee minuten, langer mogen de verhalen voor het project Busverhalen niet zijn. Straks, vanaf 1 juni, zijn ze via qr-codes te scannen in de bus of bij de halte en ter plekke te beluisteren. Het is een onderdeel van het verhalenfestival Expeditie Ameland, a storytelling adventure dat in november weer komt met workshops en voorstellingen.
Wat in 's hemelsnaam kun je met twee minuten doen? De leden van de vertelgroep zitten aanvankelijk met de handen in het haar, maar na geruststelling en tips van de maestro gaan we toch aan het werk. Het is een grote verrassing dat je een compleet verhaal kwijt kunt in 120 seconden, of in 1 minuut 58. Zo lang is een van mijn verhalen. De tweede is 1.57 en dan heb ik nog een kortje van 1.56. Alledrie keurig nét binnen de twee minuten. Een verhaal van twee minuten, in vlot tempo verteld, is uitgeschreven op de laptop met lettergrootte 14 net geen A-viertje vol.
Afgelopen week moesten de verhalen worden opgenomen. Dat deden we in een kamertje in het huis van vertelster A. Vanuit dat kamertje, met gesloten ramen, hoorde je de buitengeluiden niet en als de mensen in de kamer hun mond even hielden dan hoorde je er helemaal niks. Alleen de verteller en dat was precies de bedoeling. Er moesten vijf verhalen van twee minuten worden opgenomen. Dat is dan tien minuten, zou je zeggen. Nou vooruit, het op en af gaan van de trap kost ook tijd. Met een kwartier zou het gepiept moeten kunnen zijn. In theorie. In de praktijk moet de opname vijf keer over, omdat je je verspreekt, telkens op een ander woord. Heb je het ene geoefend en breek je de tong niet meer over 'Dongeradeel', is er wel een ander woord waar je over struikelt. In de praktijk slaat de espressomachine aan met een alles doordringend gebrom. In de praktijk trippelt het hondje naar boven om op de overloop zijn aanwezigheid kenbaar te maken. In de praktijk dendert een trekker langs het huis, waarvan het geluid tóch in de tot studio verklaarde logeerkamer door de microfoon wordt opgevangen.
Vijf verhaaltjes van twee minuten, het duurde uren om ze goed op de band te krijgen, maar ze staan erop. En er komen nog veel meer, want wie eenmaal de smaak van het korte verhaal te pakken heeft en weet wat voor geweldige geschiedenissen je in één minuut 58 seconden kan vertellen, raakt er wat aan verslingerd. Ik heb er nu drie, die gaan over een ontploffing, kleine ijstijd en de Rehoboth. Te beluisteren in de Arriva-bussen op Ameland en bij de bushaltes op het eiland. Van 1 juni tot de laatste dag van de Kunstmaand.
Neem je smartphone met qr-scanner, oortjes en OV-kaart of Wagenborg pas mee en al bussend over het eiland hoor je straks de meest gruwelijke, wonderbaarlijke, sprookjesachtige en woeste verhalen. Twee minuten lang per stuk.
Jeanet de Jong
jeanet.de.jong@knid.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten