Ameland uitgaven verzameld in één blog. Mis je een? Laat het weten, dan nemen we hem op. Met enige regelmaat plaatsen we een 'moaiste woa'd fan ut Amelands' en een column. Ga voor de oudere uitgaven naar 1971 in het archief en ga dan naar 'Oudere posts'. De oudste post is over een uitgave uit 1441. Het Blog wordt aangevuld met wat er maar aan bijzonders over het eiland te vertellen is, over verhalenavonden van Ameland Vertel! en over trekharmonica avonturen. Opgetekend door Jeanet de Jong.
De kalender van 2026 is de 21e kalender die het installatiebedrijf uit Hollum uitgeeft. In de kalender staan vele eilander activiteiten.
Het handige jaaroverzicht wordt gratis bij alle postadressen op Ameland bezorgd. In de winkel aan de Fabrieksweg in Hollum zijn, zolang de voorraad strekt, gratis exemplaren op te halen.
De kalender van 2026 draagt, net als die van 2023, 2024 en 2025, naast het logo van Faber Wijnberg Installatietechniek het logo van Koninklijke Damstra Installatiegroep. In 2022 werd Faber Wijnberg zelfstandig onderdeel binnen de Damstra Groep en later in dat jaar sloot ook Installatiebedrijf Bunicich daarbij aan. Voor de eerste keer schrijft vestigingsmanager Eelke-Jan de Vries het voorwoord.
De foto’s die als achtergrond voor het calendarium zijn gebruikt zijn van zeegezichten. Bootjes, zonsondergang, storm die het waddenwater over de pier doet slaan, twaalf verschillende waterfoto's. Wie de foto’s heeft gemaakt blijft onduidelijk. Wel wordt in de colofon opgeroepen foto’s aan te leveren voor editie 2027. En informatie over activiteiten, vanzelf.
Wat gebeurt er soms wat op een Waddeneiland, zeg! Vriendjespolitiek, corruptie, ontvoering, moord en doodslag, drugssmokkel en drugsgebruik. Het komt allemaal voorbij in de nieuwe serie Badgast, opgenomen op buureiland Terschelling. Net als bij Sil de Strandjutter uit 1976 is de zachte G van onze zuiderburen te horen op het Friese eiland. Was het in Sil de heerlijke klank van Jan Decleir, in Badgast is het de tongval van Tom Waes en zijn filmdochter Freya van Campenhout. Dat kan natuurlijk prima, dat een Belg naar ‘het Curaçao van het noorden’ reist voor een weekje vakantie. Bij Sil was dat wat anders. Daar speelde Jan Declair een eilander, een echte Terschellinger die de smeuïge taal van de Vlamingen meebracht naar het eiland.
Badgast laat naast een spannend verhaal prachtige beelden van het eiland zien. Vanzelfsprekend komt de Brandaris er bij daglicht en met lichtbanen in de nacht in voor. Lange fietspaden, ruige duinen, sinistere restanten van bunkers, het drenkelingenhuisje: het eiland spat van het scherm.
Grappig is het foutje van de ondertitelaar. Hij of zij is waarschijnlijk nog nooit op een Waddeneiland geweest en verstond Nola Elvis Kemper die in de serie Tess speelt niet goed. Tess en Jesse (Tommy van Lent) zoeken op een gegeven moment naar Zoë (Freya van Campenhout). “Neem jij de strandkant, dan neem ik de wadkant”, zegt ze tegen Jesse. De ondertitelaar maakt daar van: “Neem jij de strandkant, dan neem ik de badkant.”
Terschelling kan trots zijn en heeft in de DVD een leuk souvenir voor de komende badgasten. De achtdelige serie is het kijken meer dan waard. Lekker voor de kerstvakantie, of een sombere zondag.
Mijn favoriete figuur is Frie, de eilander politieagent, gespeeld door Anneke Blok, al mag Jack Wouterse als Wester er ook zijn. Frie is niet op het eiland geboren en wordt een paar keer als ‘badgast’ weggezet. Ze is recht door zee en betrouwbaar, zoals een agent hoort te zijn. Ze heeft daarbij ook nog eens het hart op de goede plaats. Tot de laatste aflevering komt. Dan blijkt er een heel scherp randje aan Frie te zitten. Heerlijk! Goed gedaan. Gauw streamen op NPO Plus, dus.
Hebben jullie ook zo genoten van het afscheid van Sinterklaas. Via het keukentrapje klom de oude baas op zijn paard, een bruine in wintervacht deze keer, en zat te paard alsof het zijn dagelijkse werk is. Vanzelf zat hij met losse handen op zijn ros: het is inmiddels traditie geworden dat Sinterklaas zwaaiend met beide handen afscheid neemt, zoals het traditie is geworden dat Sinterklaas tijdens zijn afscheidstour door Hollum onderweg een borreltje krijgt aangeboden. “Het geeft je vleugels”, zei de Sint en hij wapperde daarbij met zijn tabberd.
Het zijn nieuwe tradities die moeiteloos worden ingebed in de oude. Zo makkelijk is het om iets dat al heel lang volgens hetzelfde stramien wordt georganiseerd aan te passen, leuker te maken, te versieren.
Hebben jullie ook zo genoten, vorige week? Genoten van het lekkere rustige weer, de afwezigheid van cameraploegen en hordes mensen op straat? Ja, het was wel druk, maar lang niet zo druk als vorig jaar. Even voor de statistieken: ik heb me wéér laten afrossen met een stevige stok. Het was niet mijn doel, ik probeerde te ontwijken, sneller dan de stok te zijn, maar dat slaagde niet helemaal. Zeven stokslagen - een keer twee en een keer vijf - op bil en bovenbeen incasseerde ik en daar ga ik geen aangifte van doen. Ze waren alle zeven verdiend. Tradities zijn mooi en soms pijnlijk.
En dan liggen nu de kerstdagen en oud en nieuw voor ons. Aan al die schreeuwers die het maar steeds hebben over ‘We mogen ook niks meer!’ en ‘Ze pakken onze traditie van ons af’ zou ik willen zeggen: koester je traditie en maak je niet al te druk over wat ‘ze’ zeggen. Dat ‘ze’ is zo algemeen gesteld dat je er niks mee kunt. Hou het feest maar klein, vier het in je eigen kring volgens de regels van dat kringetje, dan komt het helemaal goed.
Ik verbaas me altijd hoe de mensen die het over ‘ze’ dit en ‘ze’ dat hebben het hardst achter de Coca Cola kerstman aanhollen, een door de commercie gedreven sprookjesfiguur die volkomen verDisneyd is en worteling in Nederlandse cultuur mist. Hoe snel zijn ‘we’ in het volgen van Halloween, Valentijn en dikbuik met korte baard. Wie voor eigen traditie strijdt, zelfs tot aan doodsbedreigingen toe, doet er goed aan kennis te nemen van die buitenlandse uitingen, eventueel met het gezin zwijmelend voor een kerstfilm te gaan zitten en verder over te gaan tot de orde van de dag. En Albert Heyn met z’n “mijn broer is elf” kan wat mij betreft ook oplazerstralen.
Fijne voorbereidingen voor de kerstdagen, allemaal.
