Jaar in beeld Ameland 2017

Jaar in beeld 

Staatsbosbeheer schrijft jaarlijks een verslag over haar beheergebieden op Ameland. Het is een Jaar in beeld, waarin de belangrijkste ontwikkelingen en activiteiten in de 1000 hectare natuurgebied zijn bijeengebracht met tekst en foto's. Staatsbosbeheer beheert naast de 1000 hectare natuurgebied ook nog 500 hectare Waddenzee. Bijzonderheid in 2017? Op het eiland wordt een zwarte ree gesignaleerd, een ree met melanisme. Hij staat op de foto in het verslag. 

• 2017 Jaar in beeld Ameland
• Uitgegeven door Staatsbosbeheer
• Uitgebracht in 2018

Het dagboek van de Amelander walvisvaarder Hidde Dirks Kat

In het jaar dat Ameland Eiland van Hidde Dirk Kat was kwam ook de in modern Nederlands hertaalde versie van het Dagboek van de walvisvaarder uit. Tweehonderd jaar na de uitgave van het originele dagboek van Kat zag in 2018 de nieuwe versie het leven. 

De commandeur beschrijft zijn avonturen en ontberingen. Het boek heet 'Het dagboek van de Amelander walvisvaarder Hidde Dirks Kat'. 

Het boek is onder meer in Museum Sorgdrager in Hollum te koop.

• Het dagboek van de Amelander walvisvaarder Hidde Dirks Kat
• De meest vergeten schipbreuk uit de vaderlandse geschiedenis 1777-1778
• Vormgeving: Wouter Nijman
• Hertaling: Jantine van der Knaap en Anna Trap
• Tekeningen: Egbarta Veenhuizen
• Fotografie: Dolph Kessler
• Uitvoering: hardcover
• Omvang: 112 pagina’s
• ISBN 978 949 205 241 4
• Uitgave: Wijdemeer & Mauritsheech Publishers
• 26 januari 2018
• € 14,95

Koop het boek in de Amelander boekhandel of bestel het via deze link.

Lees hier meer over dit dagboek.

Stichting Amelander Musea Jaarverslag 2017

Jaarverslag van de Amelander Musea, editie 2017.

• Uitgegeven door Stichting Amelander Musea
• 2018

Column - Politie en boefje

Zeven kinderen op de Tjetteweg, met zeven fietsen. Midden op straat geparkeerd. Tijdens mijn dagelijks rondje strand kom ik het zevental op de terugweg tegen. Ze maken groot kabaal en kunnen het niet eens worden. Ik hoor geen ruzie maar ook zeker geen overeenstemming. En dan, als ik passeer, spreekt een van de jongens me aan. “Mevrouw”, zegt de knaap, “mevrouw, wilt u voor ons wel groepen indelen?” Ze kunnen het onderling kennelijk niet eens worden wie in welke groep moet komen. Het zijn vier jongens en drie meisjes en ik deel ze in met enen en tweetjes. “Wat gaan jimme eigenlijk doën?” vraag ik uit nieuwsgierigheid en ook om te weten waar ik mijn medewerking aan heb verleend. “Politie en boefje spelen,” antwoordt een van hen en dan hoor ik druk overleg over wie de langste benen heeft en het hardst kan lopen. Politie en boefje, daar zijn ze de middag wel zoet mee.

Bij de woorden ‘politie en boef’ moet ik meteen aan Jacob denken. Het verhaal speelt in Hollum, stamt uit de tijd van pliesie Van Essen en Jacob vertelt het zelf maar al te graag. Dat hij langs Bakker de Boer in de richting van het Zwaneplein fietste, tegen het eenrichtingverkeer in. Het ronde rode bord met de witte balk stond ook toen al op de hoek bij de bakker en destijds waren fietsers niet uitgezonderd. Dat hij ter hoogte van Schilder Visser door pliesie Van Essen staande werd gehouden en ter plekke een bekeuring kreeg. Vijf gulden kostte die grap. Dat hij alleen een briefje van tien in de beurs had gehad en aan Van Essen vroeg of deze ook kon wisselen. Nee, dat kon pliesie Van Essen niet. Dat hij “Blief hier maar staan, dan kom ik soa weer,” tegen het blauw op straat zei en daarna nog een blokje om de bakkerij fietste, nogmaals het verbodsbord passeerde tot hij weer voor de politieman stond. Dat hij stopte, zijn beurs pakte en opgewekt “Alsjeblieft!” zei en Van Essen een tientje gaf.
Misschien komen de kinderen van de Tjetteweg ook wel met mooie verhalen thuis.

Jeanet de Jong

Column - Ballon

‘Make a wish’ en ‘Happy Birthday’. Dat staat er op een grote kleurige folieballon die op 3 januari 2018 op het strand van Ameland ligt (hij is in het filmpje hieronder te zien). Ergens is er iemand jarig geweest en is er op dat verjaarspartijtje een ballon opgelaten. Waarschijnlijk meer dan één, want ballonoplatingen gaan meestal in massa. Een paar meter verder ligt een roze lintje met roze ballonflarden. Is hier een feestje gevierd vanwege de geboorte van een meisje of komen deze resten van een vrolijke bruiloft? We zullen het nooit weten en alleen bij de ballonnen met nog leesbare opdruk is de herkomst te achterhalen. Een metertje verder ligt een blauw lintje op de vloedlijn, nog weer wat verder een groen slurfje, een wit lintje, een rood lintje en een rood en geel slurfje, samengebonden. Stuk voor stuk restanten van vieringen en herdenkingen van mensen die zich zó belangrijk vinden dat voor hen een uitzondering kan worden gemaakt. Als ze iets verder zouden denken dan hun feestneus lang is, zouden ze zich realiseren dat de restjes het strand vervuilen en erger nog, verdwijnen in magen van vogels, vissen en zeezoogdieren. De dieren sterven met een volle maag aan ondervoeding. Geen enkel feest, geen herdenking hoe droevig ook, rechtvaardigt deze bijzaak.

In het begin van 2018 ligt de grote ballon met Make a Wish op het Suudwest. Op mijn Tweet dat ik wens dat ik in 2018 geen ballonrestjes meer tegenkom op het strand antwoordt een Twitteraar van Amelandse komaf dat ik dan maar niet meer naar het strand moet gaan. Dé uitkomst van die wens. Wie niet naar het strand gaat, vindt ook geen ballonnen. Het is een redenering die klopt, maar niet deugt.

Het wordt tijd dat de gemeentelijke politiek zich hardop uitspreekt tegen ballonoplatingen en tegen de feestelijke bijdrage aan de plastic soep. Op het Amelander strand zijn dagelijks de ingrediënten van die soep bijeen te rapen. Wie grenst aan de zee, leeft van toerisme en zich profileert als duurzaam, kan niet om het aanpakken van die plastic soep heen. Dat gebeurt ook, met strandopruimacties en afvalbakken, maar er is meer nodig. Dat meer zit niet alleen in het product (de ballon of het plastic dopje) maar vooral in het proces (hoe werken we zelf mee aan de vervuiling of het voorkomen daarvan). Zo’n eiland kan niet anders dan zich uitspreken tegen ballonoplatingen, een statement maken en het gebruik actief ontmoedigen.

En voor de (feest)vierders: bruiloften, verjaardagen, openingen en herdenkingen kunnen met andere vieringen even romantisch, feestelijk en indrukwekkend afgesloten worden; er zijn alternatieven zat.

Jeanet de Jong