Bijna ging mijn onderwerp niet door. Winfried Baijens was uitgenodigd vanwege de podcast en ik zou iets over de Amelander geschiedenis vertellen. Het was een mooie dag, ik was vroeg vertrokken, had alle tijd om Hilversum eens te bekijken, me te vergapen aan het Raadhuis van Dudok en alvast een kijkje op het Media Park te nemen om te zien welke deur ik ’s avonds moest hebben.
Ik werd pas kwart voor negen verwacht, want de uitzending van Bar Laat is bar laat. Henk Krol kwam binnen, Ed Nijpels zette zich aan een tafeltje en ik zag ook Sven Kockelmann. Die drie mannen waren gekomen om herinneringen op te halen aan Hans Wiegel, die de avond daarvoor was overleden. Aan de bar in de ruimte waar de gasten zich verzamelden zaten twee praatjesmakers en Jochem van Gelder. Jochem had zo’n 18 jaar geleden, toen de jonge mannen nog jongetjes waren, het programma Praatjesmakers met hen gemaakt. De sfeer was ontspannen, de redacteuren en andere medewerkers van BNNVARA waren alleraardigst en hulpvaardig.
Allereerst moest ik naar de visagie. Anita vroeg wat ik wilde: op volle oorlogssterkte of een rustige make up. Het werd zo naturel mogelijk en dat deed ze fantastisch. Ik herkende mezelf nog. We raakten aan de praat en het bleek dat Anita en haar man heel vaak met hun vliegtuigje naar Ameland waren gevlogen. Prachtig vond ze het, ook de wandeling van het vliegveld naar dorp Ballum. Vliegen boven het Waddengebied vond ze het summum. Met zo’n enthousiaste Waddenliefhebber was het makkelijk praten.
Al wie binnenkwam, geen Winfried Baijens. Hij was enkele weken geleden op Ameland, sprak voor de podcast met diverse Amelanders en kwam bij mij thuis om het verhaal over Lenie te horen. Hij vond dat toen zo interessant dat hij mij wel naast zich aan tafel wilde bij Bar Laat. Op het moment suprème stond hij met pech langs de snelweg. Zonder Winfried zou ons onderwerp niet doorgaan. Wij stonden gepland als derde, na Goos de Boer en na de drie mannen die het over Wiegel gingen hebben. Goos is journalist van RTV Noord, hij vertelde over de verdwenen kinderen. Aan het eind van de uitzending kon hij daarover nog net het laatste nieuws melden: er was een auto in het water bij Winschoten gevonden.
We hebben in de studio natuurlijk nagepraat. Toen Sven Kockelmann afscheid nam kwam hij nog even naar me toe, gaf me een hand en wenste me een goede thuisreis. Tot slot boog hij naar me toe en zei: “Ameland is het mooiste eiland”. Waarmee maar weer bewezen is dat Ameland weliswaar dagelijks in het Journaal op de weerkaart onder het wolkje of zonnetje verscholen ligt, maar in de harten van velen een bijzonder plekje heeft.
Jeanet de Jong
Tik Column in bij 'Zoeken in dit blog' of klik op Label 'column' onder dit bericht om meer columns te lezen.
