‘Kinderen van het Ruige land is het
allerbeste verhaal dat ik in huis heb’, en het persoonlijkste verhaal van Auke
Hulst, zijn eigen jeugd is namelijk het onderwerp en die is op zijn zachts
bijzonder te noemen. Hulst groeide op in een vervallen huis in het bos in Noord
Groningen in een gebied dat Het Ruige Land wordt genoemd. Zijn vader overlijdt
twee dagen voor zijn achtste verjaardag een laat vier kinderen en zijn moeder,
een levenslustige maar ook leugenachtige vrouw die achtervolgd wordt door schuldeisers,
achter. Terwijl moeder steeds
vaker de hort op is en soms hele nachten wegblijft, vervuilt het huis.
Rekeningen verdwijnen ongeopend in de kofferbak van een oude, met mos
begroeide, deux chevaux in de tuin;
de vier kinderen houden zich in leven met diepvriespizza en patat. Kinderen van het Ruige Land is een
familiekroniek die de oorzaken en de gevolgen van een ontspoorde jeugd
genadeloos blootlegt.
Ameland speelt een prachtige rol in Hulst
jeugd en daarom onvermijdelijk ook
in Kinderen van het Ruige Land.