Column - Hotel Termunterzijl

Afgelopen weekend hadden we familieweekend, met broers en zus, schoonzussen en zwagers. Een clubje De Jong - Krol - Faber - Kanger - Bergsma - Remery. Van Ameland en uit Assen en Heerenveen, met wortels in Minnertsga, Leewarden en Sneek. Het Snekers, Leeuwarders en Bildts is zeer verwant aan het Amelands, dus we spreken onze eigen talen en verstaan elkaar.

Als een reisblogger ga ik hier voor jullie de uitspanningen, musea en bijzondere bezoekjes opsommen. Zie ze als tip, voor als je ook eens met je familie eropuit gaat.
Het was een aaneenrijging van hoogtepunten, waarvan ik jullie sommige details onthoud. ‘Wat aan de bar besproken is, blijft aan de bar’, zeg maar. ;-)

Het eerste adres was in Buitenpost. De Kruidhof, Hortus van Fryslân. Je weet vast hoe zo’n reisje gaat. Eerst koffie met wat lekkers erbij en dan iets informatiefs of cultureels. Dat was in dit geval een tour met een gids door de tuinen, langs de kruiden. Mijn broer, die een groentetuin heeft en dus wat kijk op kruid en groen, merkte terecht op dat een aanzienlijk deel van de kruiden die we tegenkwamen in de Kruidhof in mijn tuintje is te vinden. We hadden een leuke gids, die in het Fries haar verhaal deed. Welja, familie De Jong en aanhang is niet kinderachtig. Die geniet van die mooie taal en verstaat vrijwel elk woord. Bij toarnbeien, uitgesproken als twanbijen, aarzelde ik even, maar gelukkig kwam ze meteen met de Nederlandse vertaling: bramen. Er staan wel 18 verschillende soorten toarnbeien in de Kruithof. Hoeveel zou Ameland hebben, denk ik dan meteen. De Klonjes bij Hollum heeft bramen (misschien die bij Nes ook wel), maar of daar zoete of zure, dunne of dikke, klein- of grootbladige staan? Ik weet het eigenlijk niet. Door Buitenpost ga ik met andere ogen naar de bramen op het eiland kijken. 

De gevaarlijkste plant van Friesland is er ook te vinden. Dodelijk. Welke dat is? Ik verklap het maar niet, want dan is de grap eraf. Het verhaal komt op platforms als Facebook wel eens voorbij. Kortom, Kruidhof is een aanrader. Naar aanleiding van dit bezoek ben ik op zoek naar smeerwortel. Er staat van alles in mijn tuintje, maar dat niet. Het schijnt heel goed voor fruitbomen te zijn.

We gingen naar het oosten en reden Groningen binnen. De Theefabriek in Houwerzijl was het doel. Daar is een restaurantje, een museumpje en een theewinkeltje en ze zijn alledrie de moeite waard. De etagère met scones en sandwiches, te delen met een familielid, is van harte aan te bevelen.
We bekeken het gemaal de Waterwolf bij Electra, bijzonder interessant voor die familieleden die van grote machines houden; er stond een Brons. Later, bij Termunterzijl, stonden de machinisten onder ons te likkebaarden bij een echte Werkspoor. We zetten onze tocht voort naar Westeremden. Daar staat de Weem, de pastorie, waar Museum Helmantel in gevestigd is. Als ik het goed heb onthouden is die Henk familie van pliesie Helmantel die op Ameland diende en van Hiky Helmantel die op Ameland op school heeft gezeten. Zij exposeerde net als Henk eens op Ameland en illustreert nu kinderboeken. Die Weem is fantastisch: het gebouw, de schilderijen, de kerk ernaast. Daar concerteerde ’s avonds een barokensemble. We vielen met de neus in de boter toen als voorbereiding heel even het klavecimbel klonk.

In Hotel Termunterzijl

Nou ja en toen was het tijd om in te checken bij het hotel. Het staat aan het einde van de wereld, maar mensen wat een leuk hotel! Mooi gelegen, fijne kamers, vriendelijke en spraakzame medewerkers - onze familie figureert nu in een film voor een voetbalclub, waar Hotel Restaurant Termunterzijl sponsor van is - goed bier en verrukkelijk eten. We treffen het bijna altijd met het hotel (kwestie van goed uitzoeken natuurlijk) op die ene na die in 2020 dan ook failliet ging. Dat hotel leverde dan weer prachtige verhalen op die we regelmatig onder hilarisch gelach aan elkaar vertellen.

Natuurlijk zijn we even langs het haventje gelopen om het water te zien. Aan de overkant van de Eems flikkerden de lichtjes van Emden. Schuin links ligt de Waddenzee. Voor ons lag slik met geulen en prielen. 
“We nemen de tijd voor een goed ontbijt”, stond in het programma dat het organisatiecomité had opgesteld. En dat deden we. Ons dialect aan tafel deed andere gasten informeren waar of dat wij vandaan kwamen. Het heeft altijd iets exotisch om te kunnen zeggen dat je (bijna allemaal) van Ameland komt.

Als dan de koffers weer zijn gepakt, begint ook de hoorn van de veerboot zachtjes in de Amelander hoofden te toeteren. Op de terugweg hadden we nog twee programma-onderdelen. Bij Leens doken we Borg Verhildersum in en in Moddergat nuttigden we een verfrissing bij Yke Muoi kofje & tee drinkerij. Bij Yke Muoi ligt weer een sterke link met het eiland, want de dochter van de uitbater is getrouwd met de zoon van een van mijn broers. De Assenaren en Heerenveners sloegen af naar Assen en Heerenveen en de rest reed door naar Holwerd. 

Zoek je leuke activiteiten voor een uitje met overnachting? Volg bovenstaande route en boek Hotel Restaurant Termunterzijl. Succes verzekerd. 

Jeanet de Jong

Tik Column in bij 'Zoeken in dit blog' of klik op Label 'column' onder dit bericht om meer columns te lezen.