Column - Vervuilende vredesduifjes

Je hebt een feestje en je wilt daar een paar mooie feestelijke foto’s van. Dan bestel je een zak metallic pvc confetti om mee te strooien. Of je hebt een herdenking en wilt dat vredig afsluiten met het rondstrooien van goud- en zilverkleurige duifjes.

Die duifjes lagen bij de strandopgang aan het einde van de Badweg bij Hollum. Doorgaans liggen daar alleen wat hondendrollen in het zand en wat sigarettenpeuken van rokers die het bord van het rookverbod niet zagen, dat aan het begin van het pad op het hek hangt. Deze keer lagen er tussen de drollen en peuken ook confetti vogeltjes. Dat lijkt op het restant van een fotoshoot die moest worden opgeluisterd met glimmende, door de lucht dwarrelende, papiertjes. Voor twee tientjes koop je een zak vol van dat spul. Hartstikke leuk, maar om dat nu in de duinen, op het strand of op een strandovergang te gaan strooien is als het spannen van het paard achter de wagen.

Schoolklassen staan in de krant omdat ze samen met de Juttersvereniging paraffine van het strand hebben gehaald. Vele vrijwilligers bukten zich afgelopen tijd de rug moe om piepschuimen bolletjes uit de duinen te rapen en de plastic troep uit de MSC Zoe staat ons allemaal nog levendig voor de geest. Het zorgde voor een algehele verontwaardiging over de onveilige containervaart, de wegwerpmaatschappij en de massa’s plastic die we gebruiken en het drukte ons met de neus op het feit dat ook het schone strand van Ameland kwetsbaar is voor vervuilende calamiteiten. Om zelf bewust aan die vervuiling bij te dragen, of het nu als herdenking is of als feestje, is dan wel een beetje van den zotte.

Ballonoplatingen kunnen niet meer, omdat we allemaal weten dat vogels en vissen de restjes aanzien voor eten en met de maag vol sterven aan ondervoeding. We weten allemaal inmiddels dat die lintjes verschrikkelijk traag ontbinden. Gelukkig zijn er steeds meer gemeenten die de ballonoplating verbieden. Ameland was niet de eerste gemeente, maar in 2018 wel een van de eerste die de ballon in de ban deed. Laten we hopen dat de vredesduifjesconfetti een eenmalige vergissing was van mensen die een goed doel voor ogen hadden, maar de weg er naartoe wat minder scherp voor de bril hadden en onbedoeld het zand vervuilden met metallic figuurtjes.

Er schijnt trouwens erg leuk afbreekbaar confetti te zijn. Zie je, geen enkel feestje hoeft confettiloos te zijn. En die prachtige goud- en zilverkleurige vredesduifjes? Strooi ze binnen. Hartstikkene leuk!

Jeanet F. de Jong

Het filmpje is van Ameland Vandaag, het YouTubekanaal waar je gratis op kunt abonneren om geen filmpje meer te missen. Abonneren kan hier: @AmelandVandaag

Column - Vloek van de zwarte steen

Er zijn van die onderwerpen waarover je maar beter je snuit kunt houden, waarvoor je maar beter geen slapende honden wakker kunt maken. Als de hond eenmaal wakker is (“Waken!” zou een familielid koude kant verbeteren bij elke keer dat iemand “wakker” zegt), dan is hij moeilijk terug te krijgen in zijn mand. Dat ervoer een Amelander die een huis bouwde in commandeurstijl.

Om een huis moet een tuin en van de tuin naar de straat waar de gebakken donkerrode en paarse klinkers in visgraat formatie liggen, moet natuurlijk een oprit. Nu staat het huis in beschermd dorpsgezicht en in dat deel van het dorp is de oprit, de aansluiting met de openbare weg, vergunningplichtig. In het gemeentehuis kijkt men dan of wat jij in je hoofd hebt past bij het straatbeeld.

Deze Amelander had een zwarte betonsteen op zijn wensenlijstje. Sterker nog, hij had verzuimd een omgevingsvergunning aan te vragen (wie weet dat dat moet?) en de bestrating al aangebracht. Nu is dit niet een kwestie van een slapende hond wakenmaken, want de kleur detoneert zo verschrikkelijk en het is zo ontzettend veel steen om het huis, dat een beetje ambtenaar er nog over zou struikelen, zelfs met de ogen op slaapstand. Het kan je zelfs verbazen dat de buurt niet te hoop is gelopen met spandoeken vol leuzen en tomaten in het mandje. In één woord, wat er is neergelegd is ver-schrik-ke-lijk. Persoonlijke opinie, maar dit is dan ook een column.

Toch heeft de Amelander een punt. Hij fotografeerde de opritten in het mooiste deel van Hollum en kwam tot 44 die niet voldoen aan de eisen waar hij nu voor gesteld wordt. Het zal in de andere dorpen niet veel beter zijn, vermoedt de huizenbouwer en daar heeft hij vast en zeker gelijk in. Nooit is er publiekelijk op gewezen dat er even iets kortgesloten moest worden met de gemeente en er werd al helemaal nooit gehandhaafd. Het is de vraag of een gemeente dan nog recht van spreken heeft en niet de vloek van de zwarte steen over zich af heeft geroepen.

Jeanet de Jong