Ameland kalender 2015

De kalender voor het jaar 2015 is de tiende die Faber-Wijnberg Installatiebedrijf uitgeeft. Al tien jaar voorziet het installatiebedrijf het eiland van een notitiekalender met foto's van het eiland. De kalende wordt gratis huis aan huis verspreid op het eiland. Overige exemplaren zijn op te halen in de winkel aan de Fabrieksweg in Hollum.

• Ameland kalender 2015
• Faber-Wijnberg Installatietechniek BV
• December 2014 

Dubbeldikke vrienden

Dubbeldikke vrienden

Dit is het vierde deel in de succesvolle serie over de tweelingzussen Iris en Tessa. Er breekt een spannende tijd aan voor Tessa. De examens staan voor de deur en ze staat er niet heel goed voor. Maar gelukkig heeft ze een leuke examenreis naar Ameland om naar uit te kijken.

Iris is dolblij dat ze met haar oude vrienden mee mag naar Ameland, want ze kan maar niet wennen in haar nieuwe klas. Ze probeert er te zijn voor Jos, die gepest wordt. Ze is geschokt als ze zijn verhaal hoort. 

Maar hoe kun je een vriend zijn voor iemand die zo afwijzend doet? 

Op Ameland raakt Iris bevriend met Thijs. Of voelt hij meer voor haar? Ze weet niet zeker of ze daar blij mee is na een nare ervaring van vorig jaar. Ondertussen houdt Tessa haar hart vast voor haar vriendin Saskia. Want dat die zich het hoofd op hol laat brengen door Sjoerd, staat voor haar als een paal boven water.

Hanny van de Steeg geeft parttime les in de middenbouw van een basisschool. Naast enkele romans voor ouderen heeft zij veel jeugdboeken geschreven.

Het boek is in het tweedehands circuit nog wel te bemachtigen.

• Dubbeldikke vrienden
• Hanny van de Steeg
• Uitgegeven door De Hertog Houten
• ISBN 9789033126451
• 2014
• € 14,90

Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.

Column - Zwarte Piet met vegen

De Nederlandse wereld staat al maanden op z’n kop vanwege de Zwarte Pietendiscussie. Tot in de rechtszaal wordt de status van Pieterman bevochten. De burgemeester van Amsterdam is van menig dat de discussie thuishoort in de samenleving en niet in de rechtszaal. Wij moeten er allemaal mee aan de slag en wíj zouden moeten bepalen wat er met ons volksfeest gebeurt, niet de rechter. En dat zonder terreur van een klein groepje doordrammers en zonder de terreur van een schreeuwende meerderheid. En zeker zonder bedreigingen.

Sommigen onder ons denken dat ze op social mediaalles mogen zeggen. Dat het kan wil nog niet zeggen dat we het ook moeten doen. Het is toch van den zotte dat een man omwille van zijn mening met de meest ernstige ziektes wordt bedreigd en dat er zelfs een foto à la Islamitische Staat wordt gefröbeld om duidelijk te maken dat je het niet met hem eens bent? Dat je die man wilt kelen? Ik dacht dat we aardig eensgezind waren in onze afschuw voor IS en daarom is zo’n foto van Quinsy op de knieën in een oranje overal met een Zwarte Piet als terrorist ernaast het toppunt. Als dàt het beeld van de pro-Pietenclub moet zijn, dan haak ik af. Dan maar geen Piet.

Jaren geleden heb ik me jarenlang in de Sinterklaastijd zwart laten schminken om samen met andere Pieten de intocht in Nes luister bij te zetten, om in De Stelp grappen te maken met de bewoners, om op de scholen van Hollum de kinderen en de ouders op te zwepen tot luid gezang. Met roe, met goudkleurige oorringen, met grote rode lippen en roetzwart geverfd. Het was altijd een feest en die Zwarte Piet zit nog steeds in mij. En die Zwarte Piet wil niet verbannen worden naar antiquarische boekjes en verworden tot archiefmateriaal van een sociaal cultureel evenement dat eens leuk was. Die Zwarte Piet wil springen en dansen en grappen maken. Of het op z’n minst de opvolgers zien doen.

Roetveegpiet

Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik de Piet met roetvegen helemaal niet zo raar vind. Ik vind hem zelfs mooi en het is een compromis van de bovenste plank. Een vondst. Ik zit echter met één dingetje. In Amsterdam zou dat nog kunnen; grote stad met een grote kaartenbak waar je Pieten uit kunt opduikelen. Maar wat doen we op Ameland? De Pieten zijn onze neven en nichten, ons buurmeisjes en zonen. Die koppies zijn bekend bij de kindertjes van een jaar twee, drie, vier tot en met zeven. Het ‘geloven’ kunnen we daarna wel op onze buik schrijven. Een knappe ouder die daar een overtuigend verhaal van weet te maken! Het is een klein kinkje in de roetpiet-kabel en ik ben benieuwd hoe vaders en moeders en de Dorpsbelangen zich hieruit redden. Misschien niet dit jaar, maar eens moeten we ook op Ameland hiermee aan de slag, want deze roetenpietentrein dendert door.

Jeanet de Jong

Column - Rolluiken

Eerst werd de vitrage dichtgetrokken, toen de overgordijnen, daarna zakten langzaam de lamellen en nu laat gemeente Ameland haar rolluiken naar beneden. Er wordt meer en meer ingegrepen in het democratische en openbare proces van de gemeente en het besturen van Ameland verwordt tot achterkamerpolitiek.

De gemeente heeft de mond vol van openheid en transparantie - het zou ondermeer in het nieuwe College Programma staan dat nog altijd niet boven tafel is - maar er is in toenemende mate sprake van rolluikpolitiek. In de afgelopen jaren is die ontwikkeling in gang gezet met kleine maatregelen en die trein dendert langzaam maar gestaag door. Raadsleden worden niet of ongelijk geïnformeerd en worden via de pers of staande de raadsvergadering geconfronteerd met ontwikkelingen. Als voorbeeld is daar de afmelding van Will Bakema die niet op de vergadering van afgelopen maandag aanwezig was. “Ik hoop dat jullie begrip hebben voor de situatie,” sprak wethouder Nico Oud, zonder de situatie uit te leggen. Om ergens begrip voor te hebben moet je weten wat er aan de hand is en lang niet alle raadsleden hadden informatie over de achterliggende reden van Ouds uitspraak. Laat staan de mensen die naar de vergadering keken en luisterden.

Ook zijn er kwesties dat de informatie over bepaalde zaken eerder in de krant staat dan dat ze bij de raadsleden op het bureau liggen. De aanstelling van de nieuwe secretarisdirecteur is daar een mooi voorbeeld van.
Buiten de communicatiemissertjes zijn er fnuikender zaken aan de gang. Raadsleden mogen tijdens de vergadering geen onverwachte vragen meer stellen over de agendaonderwerpen. Die moeten van tevoren schriftelijk worden ingediend, zodat ambtenaren de antwoorden kunnen voorkauwen en uitschrijven en de collegeleden voorbereid en ingedekt aan de vergadering beginnen. Het ontneemt de raadsleden het middel van kritische vragen en het bijbehorende verrassingselement. Het maakt de discussie een stuk minder levendig en de raadsvergadering rukt op naar een verlengde van een ambtelijk overleg.

Het vragenhalfuurtje, het moment waar de raadsleden het college over allerhande kwesties kunnen bevragen, is verworden tot een strak geregisseerd niemendalletje. Ook uit dit vraag-en-antwoord spel is alle speelsheid geperst omdat de raadsleden verplicht worden hun vragen van te voren in te dienen. Kwesties kunnen niet meer onverwacht aan de orde worden gesteld en het college krijgt nooit meer het vuur na aan te schenen gelegd. De goed voorbereide vraag kan niet meer worden ingezet als politieke strategie.
Met al die schriftelijke vragen komt er ook een circuit op gang van schriftelijke antwoorden waar publiek en pers geen zicht meer op hebben. Vergaderingen worden in beslotenheid voorbereid en besloten voortgezet; buiten het zicht van burger en pers worden angels uit de agenda verwijderd. De raadsvergaderingen van Ameland verworden tot een doorgeregisseerd avondvullend programma waar voor inbreng en participatie geen ruimte meer is.

Jeanet F. de Jong

Werkt. - Op Ameland gaat het om 19 mensen

'Werkt.' is het kwartaalmagazine van Cedris, de brancheorganisatie van sociale bedrijven. De reportage met de titel 'Op Ameland gaat het om 19 mensen' gaat over het kleine groepje mensen op Ameland dat gebruikmaakt van de sociale werkvoorziening. De wethouder, de ambtenaar en de museumdirecteur kennen al die SW'ers persoonlijk. Sinds 1 januari 2014 voert de gemeente de Wsw zelf uit. De Jobcoach wordt in het artikel Harry genoemd, maar er is duidelijke Harmen Wijnberg in te herkennen. Het gaat over de kleine gemeenschap en het sociale vangnet. Het werkt op Ameland.

• Werkt. - Op Ameland gaat het om 19 mensen
• Sigrid van Iersel - Tekst
• Jan Spoelstra - Foto's
• Nummer 3 - 4e jaargang
• Oktober 2014

Ameland InZicht 8

Ameland InZicht 8

Ameland InZicht 8 is het herfst en winternummer van 2014/ 2015.

Redactie: Ingrid Fischer (coördinatie), Jolanda de Kruyf (eindredactie), Roelof  Tienkamp (eindredactie), Froukje Krist, Jeanet de Jong, Richard Kiewiet, Jantina Scheltema (fotografie) en Mark Kiewiet (vormgeving).

Verder werkten aan dit nummer mee: Gerhard Kornelis, Marjan Veenendaal, Jacqueline Visser, Kees Vreugdenhil, Staatsbosbeheer, Pieter Jan en Tineke Borsch. 

In dit nummer onder meer:

• Sacha de Boer - Terug naar het oergevoel op Amerland
• Juwelen van de Noordzee
• Stormseizoen - Adrenaline jaagt door het oude juttersbloed
• Ballumer Bier, dat drink je niet, dat debuteer je

Ameland InZicht magazine is los te koop in de winkels op Ameland en bij de VVV. Je kunt er ook een abonnement op nemen; nog mooier.

• Ameland In Zicht 8
• Najaar 2014
• Uitgever Henk Huizinga
• €4,95

Ameland aan Tafel

Ameland aan Tafel is een boekwerk over de culinaire cultuur van Ameland: recepten, eigenaardigheden, gezegdes, verhalen, gebruiken en Amelander producten. 

Voor de verwezenlijking van het boek hebben we via crowdfunding medewerking van restaurants, winkels, producenten van Amelandse producten en particuliere liefhebbers van de Amelandse culinaire cultuur gevraagd. U kunt daar nog steeds op inschrijven. Restaurants, bakkers en andere bedrijven kunnen nog steeds deelnemen als ze zich nu melden. Neem snel contact op, dan regelen we dat.

 

Ameland aan Tafel is een leesboek en kookboek met verwijzingen naar foto's die niet in het boek staan maar die wel kunnen worden bekeken via een QR-code. Linda Vloedgraven heeft meegewerkt aan Ameland aan Tafel door er een aantal schitterende illustraties voor te maken en de uitgave herbergt meer verrassingen. Er zit zelfs muziek in, van een Amelander componist en pianist, een Amelandse tekstschrijver (Ria Evers-Dokter natuurlijk) en een Amelandse zangeres.

De deelnemende sponsorbedrijven worden gekoppeld in een route over het eiland. In het boek staan ze genoemd en de bedrijven ontsluiten hun website vol specialiteiten via een QR-code.

Je blijft mijn vrije Fries

'Je blijft mijn vrije Fries' is een gedichtenbundel van Lenze L. Bouwers uit Dalfsen. Deze Ameland liefhebber heeft meer geschreven over Ameland.

Het derde deel van deze bundel gaat over het eiland.

27 De Amelander schalken

28 Wolkenwak

29 Woordvogelaar

30 Krombekstrandloper

31 Strandwandelingmoment

32 Reeën op Ameland

33 Paardengraf

34 Dijkwacht

• Je blijft mijn vrije Fries
• Lenze L. Bouwers
• Als e-book is gratis te lezen via Stichting Nederlandse Poëzie Encyclopedie www.nederlandsepoezie.org
• ISBN 978-94-6243-006-8
• September 2014

Dubbeldikke vrienden

'Dubbeldikke vrienden' is de nummer 4 uit de serie over de tweeling Tessa en Iris.

Er breekt een spannende tijd aan voor Tessa. De examens staan voor de deur en ze staat er niet heel goed voor. Maar gelukkig heeft ze een leuke examenreis naar Ameland om naar uit te kijken.

Iris is dolblij dat ze met haar oude vrienden mee mag naar Ameland, want ze kan maar niet wennen in haar nieuwe klas. Ze probeert er te zijn voor Jos, die gepest wordt. Ze is geschokt als ze zijn verhaal hoort. Maar hoe kun je een vriend zijn voor iemand die zo afwijzend doet?

Op Ameland raakt Iris bevriend met Thijs. Of voelt hij meer voor haar? Ze weet niet zeker of ze daar blij mee is na een nare ervaring van vorig jaar. Ondertussen houdt Tessa haar hart vast voor haar vriendin Saskia. Want dat die zich het hoofd op hol laat brengen door Sjoerd, staat voor haar als een paal boven water.

• Dubbeldikke vrienden
• Hanny van de Steeg-Stolk 
• Uitgever Den Hertog
• ISBN: 9789033126451
• September 2014

Fryslân Historisch Tijdschrift

In 'Fryslân Historisch Tijdschrift' van augustus 2014 staat een artikel over 'Amelander zeetoerisme'. Op de voorkant van het tijdschrift staat een prentbriefkaart uit 1925 van een strandgezicht bij Nes. Het artikel gaat over baden in zee, spelen op het strand, zitten in strandkorven, strandhotel, badpaviljoen, de overtocht, de Badweg en de  golven die soms op de duinen beuken.

• Fryslân Historisch Tijdschrift - 20ste jaargang nummer 4
• Amelander zeetoerisme
• Uitgegeven door Koninklijk Fries Genootschap voor Geschiedenis en Cultuur
• Augustus 2014
• € 4,95 

Column - Positief

Gisteren was ik bij de opening van de tentoonstelling van Vijftig jaar Amelander in het Sorgdragermuseum. De expo loopt al even maar werd donderdag en petit comité geopend, met een kopje koffie, een paar toespraakjes, een glaasje en een rondleiding door de tentoonstelling. Hij is klein, maar dat neemt niet weg dat je een beeld krijgt van 50 jaar blad De Amelander, De Nieuwe Amelander. Ik vond er zelfs nog een paar bijdragen van mezelf, van jaren geleden.

Bij een opening horen vriendelijke woordjes en burgemeester Albert de Hoop sprak het selecte gezelschap in al zijn vriendelijkheid toe. Een aai over de bol, een veer in het achterste, een prik naar mogelijke concurrenten, het zat er allemaal in. 'Een spreekbuis van de gemeenschap is belangrijk,' filosofeerde hij. 'Degene die lef heeft om een positief blad uit te geven kan scoren,' sprak hij met kijk op het uitgeversvak en na grondige analyse van het medialandschap van Ameland. En als psycholoog van de koude grond, of als ervaringsdeskundige, zei hij ook dat mensen gelukkiger worden van positief nieuws. En dát geloof ik. Mensen worden vrolijk als ze ergens om kunnen lachen en lachen als ze een geinig bericht lezen. Dan komen er allemaal leuke stofjes vrij in het lichaam waardoor je, behalve dat je al lacht, je veel fijner gaat voelen. Ik heb er ook wel eens iets over gelezen en het lijkt me heel aannemelijk. Ik lach ook wel eens en dan ga ik me ‘best wel fijn’ voelen.
Tot slot mocht Klaas Touwen van De Amelander zelf nog wat zeggen. Het belangrijkste was, en eigenlijk wisten we dat al lang, dat het zijn insteek is uitsluitend positief nieuws te brengen. ‘Mensen willen leuke dingen lezen. We laten de negatieve dingen graag aan anderen over.’ 

Op een van de expositiepanelen over de redactie van De Amelander staat: 'Geen hoogdravende journalistieke verhalen.' Het staat er echt. In dit stukje staat geen negatief woord of het is een citaat.

Jeanet F. de Jong

Column - Met radslag en pirouette

DUBLIN - PA is op vakantie en net als in vorige jaren is de laptop mee en houden we via internet bij wat er in de wereld en op Ameland gebeurt. PA zit daarom even niet bovenop het eilandnieuws maar bekijkt van een afstand. Met af een toe een column delen we dàt uit den vreemde waarin we iets van Ameland tegenkomen. Want Ameland helemaal uit ons hoofd zetten, dat is onbegonnen werk.

In Hoek van Holland gaan we even naar het strand. Eerst proberen we wifi te scoren en in het eerste tentje is het prijs. Gratis wifi. Voor de prijs van twee koppen koffie. Het Huis van de Week moet op de website, dus ik moet even digitale verbinding met het thuisfront zoeken. De koffie is niet lekker, de tent te warm en de ober komt bezweet naar ons tafeltje met de mededeling: ‘Ik weet de code niet. Die weet alleen de baas en die is er niet.’ Het ziet er onbeschrijfelijk sneu uit en op zijn ‘tot ziens’ denken wij niet eens zo heel diep van binnen: ‘Dachtutniet.”

We rijden naar de boulevard en parkeren à raison van 6 euro. Op het strand hangt de blauwe vlag. We kennen hem van thuis. Het betekent dat er verschillende voorzieningen zijn en dat het strand schoon is. Op het strand ligt inderdaad schoon zand maar wat de voorzieningen betreft zie je door de bomen het bos niet meer. Informatieborden, vlaggen, lifeguardhokjes, betonnen platen en afvalbakken. Heel veel afvalbakken. Daar kan Ameland zich de laatste tijd trouwens mee meten. Ook daar groeit het woud aan bakken gestaag. Midden op het strand staan gruwelijk grote containers, niet ontsproten uit een gedegen strandbeleid, maar een ad hoc oplossing omdat er wel eens mensen wat spullen van het strand op een bultje achterlaten. Ambtenaar strandzaken licht ons voor. Maar, ambtenaar strandzaken, is het niet fantastisch dat mensen de moeite nemen om een oud net en nog wat stukken plastic op een bult te gooien? Moet daar nu een extra voorziening voor worden gecreëerd? Misschien worden de zwarte bakken nog wel met mooi strandhout bekleed, probeert de ambtenaar de pijn te verzachten.

Het blijven onnutte obstakels op een strand dat wijds hoort te zijn, met slechts hier en daar een strandpaal en verder zo weinig mogelijk in het zicht.

In Llandudno in Wales pakken ze het anders aan. Daar krijg je een hele dikke boete voor het voeren van de meeuwen en weggooien van rommel. In Ierland idem dito. Hondje laten poepen op of bij het strand? Portemonnee trekken en goed ook.

De verkiezing tot Schoonste Strand van Ameland is in de lijn van het korte termijn succes. Ameland wil een vermelding, een persmoment en kan dan gaan snoeven: Wij zijn het schoonste strand. Aan het proces is daarmee niets veranderd. Mensen blijven rotzooi op het strand dumpen. Den Helder voert deze zomer een campagne die aan moet zetten tot het meenemen van je peuken. Daar wordt aan een proces gewerkt. In Dublin staat er op de bussen een vrouw die een radslag maakt en zo haar propje in de prullenbak werkt. Er staat een tekst bij in de trant: Doe het op je eigen manier. Met radslag, pirouette, duikelend, break dansend, op de kop, liggend of op één hand staand, het maakt Ierland niet uit hoe, als je maar je rommel in de bak mikt. Het wekt een glimlach op en dat stimuleert een proces; meer dan een persmomentje en nog een erkenning.

Jeanet F. de Jong

Column - Getting Trumped

IERLAND - PA is op vakantie en net als in vorige jaren is de laptop mee en houden we via internet bij wat er in de wereld en op Ameland gebeurt. PA zit daarom even niet bovenop het eilandnieuws maar bekijkt van een afstand. Met af een toe een column delen we dàt uit den vreemde waarin we iets van Ameland tegenkomen. Want Ameland helemaal uit ons hoofd zetten, dat is onbegonnen werk.

Ierland is een geweldig land met woeste leegtes, groene heuvels, estuaria vol watersport, ongenadige rotspartijen en adembenemende kliffen met opspattend oceaanwater. Toetreding tot de Europese Unie heeft het land geen windeieren gelegd. Er werden vele wegen aangelegd met Europees geld en de mooiste bezoekerscentra verrezen bij bezienswaardigheden. Net als Ameland weet Ierland de subsidiepotten te vinden. Er zijn ook particuliere bedrijven die investeren in het land. De Amerikaan Donald Trump is er een van. Tijdens onze trip zien we op de televisie een documentaire over zijn werkwijze. You,ve been Trumped, heet de docu en als je wilt gruwen moet je die eens gaan zien. De man met het petje van haar vloog met zijn eigen jet naar Aberdeen in Schotland, regelde wat met de overheid en de politie en charterde enkele shovels die in no time een uniek duingebied verwoestten en er greens aanlegde, een golfbaan. Hij deinsde er niet voor terug de lokale bewoners die er sinds generaties leefden te terroriseren en het meest schokkende was dat hij de politie op zijn hand en in zijn zak had. De universiteit van Aberdeen gaf hem een eredoctoraat, waarop een vooraanstaand wetenschapper de zijne inleverde, omdat hij niet gelijkgesteld wilde worden met de proleet.
In Ierland komen we op de mooiste plekjes golfbanen tegen. Er liggen er verspreid over het land wel driehonderd en sommige daarvan op landtongen aan de rand van de oceaan. De terreinen zijn daarmee meteen ook afgesloten voor publiek. Op Kinsale Head kun je niet meer komen: er ligt een golfbaan, met een hek en een poortwachter. Voor een aantal golfbaannamen staat de naam Trump. De Amerikaanse projectontwikkelaar heeft zijn klauwen uitgestoken naar het land van Fourty shades of green en er enkele kunstmatige greens aan toegevoegd.
De nieuwe Amelandse regering heeft een 18-holes golfbaan op het verlanglijstje staan. Er ligt nu een 9-holes baan, wat al veel is voor een klein eiland. Het eilandbestuur kan nooit, maar dan ook nooit meer het begrip duurzaam Ameland in de mond nemen als het akkoord gaat met dat plan. Er is geen landbeheerder die zoveel water en chemicaliën gebruikt om de greens groen te houden dan een golfbaanbeheerder. Ameland haalt er bovendien toch geen grote toernooien mee naar het eiland. Dat te denken is grootheidswaanzin. Daarvoor is de keuze van golfbanen op nog veel mooiere plekjes te groot. Kijk maar eens in Ierland. Je weet niet wat je ziet.

Jeanet F. de Jong

Bekijk hier de trailer van Getting Trumped.

Column - Oenze Bult

URK - PA is op vakantie en net als in vorige jaren is de laptop mee en houden we via internet bij wat er in de wereld en op Ameland gebeurt. PA zit daarom even niet bovenop het eilandnieuws maar bekijkt van een afstand. Met af een toe een column delen we dàt uit den vreemde waarin we iets van Ameland tegenkomen. Want Ameland helemaal uit ons hoofd zetten, dat is onbegonnen werk.

Oenze Bult
Overal doen we inspiratie op en in alle plaatsen spiegelen we onze eilandsituatie aan die van het bezochte gebied. Zoals Urk. Wij, vriendin C en ik, deden op de heenreis even Urk aan. We waren òp Urk, want Urk draagt het eiland nog altijd in zich ook al is het sinds 1941 opgenomen in de Noordoostpolder. Het is een hoge keileembult in het midden van de voormalige Zuiderzee. Een mooi plekje om te wonen met vis rondom dat wel wilde bijten. Logisch dat daar mensen zijn gaan wonen. In de tijd dat Ameland bloeide vanwege de walvisvaart, was Urk druk met de visvangst rond het eiland. Er was eigen huizenbouw en eigen klederdracht, eigen gewoontes en een eigen taal. Op Urk komen de baby’s niet met de ooievaar maar moet de vader het kleintje ophalen met een roeiboot bij de ommelebommelestien. Op Urk kunnen ze met ons en de Friezen praten, want moekeheet er mimme en ons 'Folluk’ is er hun ’Volluk!’ Ook op Urk vragen ze van wie je er een bent om je te kunnen plaatsen. We herkennen ons ‘Fan wie bistou iën?’ erin. Urk is mooi en lieflijk en toeristisch en Urk heeft bedrijvigheid aan zich weten te binden die haar oorsprong in de Zuiderzeevisserij kent. Op Urk zijn ze meebewogen met de veranderingen door enerzijds de oude botters om te bouwen tot rondvaartbootjes en anderzijds voor de visserij uit te wijken naar de Noordzee en daar grotere kotters voor te bouwen. De visafslag bond diverse bedrijfstakken aan het voormalige eiland, dat ook werkgelegenheid biedt. Op Urk lees je geen briefjes in het Duits op de deur van de supermarkt, maar is er een Poolse tekst op het kassaplankje geplakt. Ik herken een 18 en een woord dat op alcohol lijkt. Het barst er van de Poolse werknemers die in de vis zitten.

Al decennialang mag de bult – waar wij het over de Ouwe Pôlle hebben noemen zij hun plekje liefkozend Oenze Bult - zich geen eiland meer noemen, maar de eilandidentiteit hebben ze goed weten te behouden. Ze hebben er zelfs een Urkerdag voor. Alle Urkers lopen dan in klederdracht. Dat is dan weer, ongeveer, onze Ambachtelijke Dag op z’n Urks.

Jeanet F. de Jong

Wadden - Vier seizoenen van boven

'Wadden - Vier seizoenen van boven' is een fotoboek van maritiem luchtfotograaf Herman IJsseling van Flying Focus. Al dertig jaar vliegt hij als maritiem fotograaf regelmatig over de Wadden. Hij is als geen ander in staat het Wad in alle seizoenen en onder alle omstandigheden in vogelperspectief vast te leggen.

Koop het boek in de boekhandel of bestel het via deze link.

• Wadden - Vier seizoenen van boven
• Herman IJsseling
• Uitgegeven door Flying Focus Castricum BV
• Juni 2014
• € 34,50

 

Ameland InZicht 7

Ameland InZicht 7

Ameland InZicht 7 ligt te schitteren in het tijdschriftenschap. Dit nummer neemt je bij de hand de zomer in op Ameland, laat Ireen Wüst vertellen over haar herinneringen aan het eiland en neemt je mee op avontuur met de NAM. Op een prachtige manier worden de sporen van de Cammingha's beschreven in 'Het juk van de heren van Ameland'. Het beschrijft de eilander hoogtepunt en Ameland vanonder een parachute. De mooie foto's en verhalen over de natuur op Ameland ontbreken niet. De fotografie is van Jantina Scheltema.

Koop hem voor jezelf, schaf hem aan om hem in je vakantiehuis te leggen.
Zo lang de voorraad strekt zijn ook oudere nummers nog verkrijgbaar: glossy's met Ameland als glanzend middelpunt.

• Ameland InZicht 7
• Zomer 2014
• Uitgever Henk Huizinga
• € 4,95

Het Baarsma Imperium

Op 12 mei 2014 verschijnt bij Uitgeverij Wijdemeer in Leeuwarden het boek ‘Het Baarsma Iimperium. Handelsfamilie uit ventersdorp De Westereen’. Het boek is geschreven door journalist Jaap van der Boon.

De naam Baarsma is een begrip in Dantumadiel, maar eigenlijk in heel ondernemend Friesland en zelfs ver daarbuiten. De naam komt niet alleen terug in Baarsma’s Mode op Ameland, groothandel Baarsma in de Westereen en de bekende Friese beddenzaak Meulen&Baarsma, maar ook in de internationaal opererende Baarsma Wine Group. Daarnaast zijn er nog bedrijven die de naam Baarsma weliswaar niet dragen, maar waarvan de eigenaar toch een telg uit de familie is, zoals de kledingwinkelketen Sake Store.

In  het tweedehands circuit is nog wel een exemplaar te bemachtigen (augustus 2021).

• Het Baarsma Imperium
• Auteur: Jaap van der Boon
• Vormgeving omslag: Gert Jan Slagter
• Vormgeving binnenwerk: Hilbert Heitmeijer, Studio Marcato
• Aantal bladzijden: 144
• ISBN: 978 90 8207 380 5
• Verkoopprijs: € 25,00 

Project: Ameland aan Tafel

Persbureau Ameland zet regelmatig projecten op. Zelfstandig, namens Ameland Pers uitgeverij of samen met anderen. Via crowdfunding wordt alvast een bijdrage gevraagd om het project te kunnen uitvoeren.

Het eerste project in 2014 is zo’n crowdfundings project, waar Amelanders en Amelandliefhebbers op kunnen intekenen.

De werktitel van het project is: Ameland aan Tafel. Het is een project van Ria Evers-Dokter en Ameland Pers uitgeverij.

Bekijk hier wat de barometerstand is.

Het project houdt een boekwerk in over de culinaire cultuur van Ameland. Dat betekenen recepten, eigenaardigheden, gezegdes, verhalen, gebruiken en Amelander producten.

Voor de verwezenlijking van het boek vragen we via crowdfunding medewerking van restaurants, winkels, producenten van Amelandse producten en particuliere liefhebbers van de Amelandse culinaire cultuur.

U kunt op drie manieren de uitgave steunen (betalen doet u bij aflevering):

Bestel alvast tien boeken voor de waarde van de verkoopprijs (die zal tussen de 15 en 20 euro per stuk liggen). De naam van uw bedrijf wordt achterin het boek vermeld in de rubriek en u wordt uitgenodigd voor de presentatie van het boek.

Adverteer op een van de bladzijden van het boek, bijvoorbeeld bij een onderwerp dat bij uw bedrijf past. Dat gaat 100 euro kosten.

Schrijf alvast in voor 1 exemplaar of meerdere exemplaren (kosten tussen de 15 en 20 euro). Bij bestelling van twee of meer exemplaren ontvangt u een uitnodiging voor de presentatie van het boek.

Inschrijven kan hier

  

Ameland veranderd gezicht herdrukt

Het boek 'Ameland veranderd gezicht 1900 - 2010' van Jan Blaak uit Appingedam is herdrukt. Het ligt vandaag opnieuw in de Amelander boekhandels.

De tweede druk heeft hier en daar een andere foto en de twee burgemeesters Van Heeckeren zijn ingevoegd.

Ook zijn er enkele correcties toegepast. De eerste druk kwam in april 2011 uit. 

Het boek is te koop bij de boekhandels Van der Brink in Nes en De Hoge Stoep in Hollum en bij het Natuurcentrum in Nes.

Erfenis van de Storm

Gerlof Molenaar en Martin Peters zochten naar de verhalen van de oorlogsslachtoffers die op Ameland begraven liggen. Tussen 1939 en 1945 spoelden er 136 lichamen aan op Ameland. Het waren overboord geslagen mariniers, bemanningsleden van bommenwerpers en verdronken soldaten. 

De lichamen werden op de verschillende Amelander begraafplaatsen begraven. Later zijn veel stoffelijke resten herbegraven, maar nog altijd heeft een aantal de laatste rustplaats op het eiland, met of zonder naam.
Molenaar en Peters ontdekten vele verhalen achter de graven of de attributen die uit de oorlog dateren. Ze schreven er het boek 'Erfenis van de Storm – oorlogsgraven op Ameland' over. 

Het boek is uitgegeven door Aviation Warbooks en kost € 17,50.

Langs de kust

'Langs de kust- de Nederlanders en de zee'  is een boek over de zee. Thijs Broer zwierf maanden in zijn zeiljachtje langs de Nederlandse kust om te onderzoeken hoe de relatie tussen de Nederlanders en de zee zich de afgelopen decennia heeft ontwikkeld. 

In stormbuien en windstiltes, door de drukbevaren scheepvaartroutes voor Rotterdam en tussen de stille zandplaten op het Wad; maandenlang voer Thijs Broer in zijn zeiljachtje langs de kust van Nederland. Hij vond zijn weg van Zeeuws-Vlaanderen tot Delfzijl, en sprak met zeelieden, vissers, loodsen, duikers, zeezeilers, marinemensen, reders en redders.
Hoe is het om op en met de zee te leven? Hoe heeft de relatie tussen de Nederlanders en de zee zich de afgelopen decennia ontwikkeld? En wat betekent dat voor ons zelfbeeld?
Langs de kust is het levendige, persoonlijke verslag van een zoektocht naar wie we zijn: kustbewoners die de zee opnieuw moeten ontdekken.

Thijs Broer (1970) studeerde rechten en geschiedenis in Amsterdam en Berlijn. Hij is redacteur van Vrij Nederland en maakt zeiltochten over de kustwateren.

Het motto van het boek is een uitspraak van Piet de Jong, oud-onderzeebootcommandant en oud-premier: "Voor sommige mensen is de kust het einde van het land, voor anderen het begin van de wereld."

De zeiler doet ook de Waddeneilanden aan. Hij schrijft over het walvisprotocol, de vuurtorens, bemand en onbemand, laat een kaart zien van de eilanden van 1574, toen Amelandt nog met dt werd geschreven, noemt het Amelander gat 'erg link'. Op Ameland doet hij café Nobel aan, net voor sluitingstijd komt hij binnen, en schrijft daarover: 'Zelden had het zeilersleven zo heldhaftig gevoeld, en het café zo geborgen.' De schrijver fietst naar de vuurtoren en terug naar Ballum en passeert het doopsgezinde kerkje. Het had niet veel gescheeld of hij was op Ameland opgegroeid; zijn vader had aan het eind van zijn studie theologie in dat kerkje proef gepreekt. Hij was er niet blijven hangen. Ook schrijft Thijs over de laatste vuurtorenwachter, André Ruygh. Hij zat met een spreekverbod hoog in de toen, schrijft Thijs over zijn bezoek in 2004. De schrijver die bezig was met een stuk over de vuurtorens voor Vrij Nederland, mocht niet eens binnenkomen. De vuurtorenwachter had anders problemen gekregen. negen jaar later is Thijs weer in de vuurtoren. Nu zit André achter een loket kaartjes te verkopen aan vuurtoren beklimmers en zat bovenin de toren een etalagepop. Thijs vond het een ontluisterend tafereel.

Het boek is in het tweedehandscircuit, in Boekwinkeltjes bijvoorbeeld, nog wel te vinden. En als e-book te koop.

• Langs de kust - de Nederlanders en de zee
• Thijs Broer
• Uitgeverij Prometheus/Bert Bakker
• ISBN 9789035141421
• 30 april 2014

Onder het Torenlicht heruitgegeven

Het beroemde boek ‘Onder het Torenlicht’ is in een herdruk verschenen. Thijs Arend Visser, zoon van Thijs Visser de schrijver, heeft zich over de heruitgave ontfermd. Thijs Visser, die onder de naam Arendsnest uitgeeft, heeft zelf ook twee boeken op zijn naam staan: ‘Terug naar de Toren’ en ‘De Toren als getuige.’

Het eerste deel is sinds vandaag ook in de Duitse versie te koop:

‘Zurück zum Turm’

Onder het Torenlicht

Vader Thijs Visser schreef in 1946 een roman die hij 'Onder het torenlicht' noemde. Het verhaal vertelt de wederwaardigheden van enkele families in Hollum op Ameland. Die families waren daar niet allemaal gelukkig mee. Na verschijning ontstond er een rel en de families die zich door de geschiedenissen in het boek voelden aangesproken, bedongen een verbod. Het maakte van het boek een collectorsitem, die de prijs van tweedehands exemplaren opstuwde tot wel over de honderd euro. Inmiddels is het verbod verjaard en is het boek succesvol herdrukt.

 >>> lees hier over De Toren als Getuige

De Wadden

De Wadden

‘De Wadden – Landschap in beweging’ is een lees- en kijkboek van landschapsfotograaf Maarten Westmaas, een 192 pagina’s dik boek boek vol verhalen, geschiedenissen, interviews, anekdotes en foto's. 

De Wadden zijn fotogeniek, met hun eilanden, slikplaten, prielen en stranden. Het is ook een wereld vol verhalen waar de dynamiek van afspat. Land van jutters en matrozen. Lepelaars en orchideeën. Walvisvaarders en badgasten. Zeehonden en schelpen. Festivalvierders en strandwandelaars. Land waar je tot rust kunt komen en je zorgen aan de wal blijven. Eeuwenoud landschap gevormd door zand, water wind, en de mens; badend in constant veranderend zilveren licht. 

• De Wadden – Landschap in beweging
• Maarten Westmaas
• Uitgave van Waanders in samenwerking met Staatsbosbeheer en Natuurmonumenten.
• ISBN 9789462620612
• € 12,50
• 2014 (Het boek was € 25,00 en kost nu € 12,50)

Koop het boek in de eilander boekhandel of bestel het via deze link.

Zeeboek

'Zeeboek - Determinatietabellen voor flora en fauna van de Nederlandse kust' is een prachtig boek met veel informatie en heldere foto's en tekeningen over wat je zoal op het strand kunt vinden. Het is een praktische veldgids. Deze vierde editie is een geheel herziene druk van een 30 jaar eerder uitgeven determinatiegids. Deze gids is onontbeerlijk voor iedereen die wil weten wat er op het strand en aan de kust te vinden is. Het boek heeft op de achterkaft zelfs een lineaalverdeling, zodat je met dit boek in de hand meteen het schelpje kunt meten. En daarna determineren.

Koop het boek in de boekhandel op het eiland of via deze link.

• Zeeboek
• Stichting Jeugdbondsuitgeverij 's Graveland
• 2014

Wandelen op Ameland

Wandelen op Ameland

'Wandelen op Ameland' is een boekje met 50 kilometer wandelingen. Acht paaltjeswandelingen, één kaartwandeling, twee bijzondere wandelingen van 5 tot 15 kilometer. Inclusief een natuur observatiegids. Het boekje werd door Staatsbosbeheer samen met Natuurcentrum Ameland, Rijkswaterstaat, It Fryske Gea en VVV Ameland samen. De paaltjes in de Amelander natuur, met plaatjes van een wandelaar in verschillende kleuren, corresponderen met de routes in het boekje. De groene paaltjes volg je via de groene route in het boekje. Er worden planten, bomen, vogels en sporen van dieren in beschreven met mooie foto's en tekeningen verduidelijkt.

• Wandelen op Ameland
• Uitgave van Staatsbosbeheer, VVV Ameland, Natuurcentrum Ameland, Rijkswaterstaat en It Fryske Gea
• 2014
• € 6,50

Soft Engineering vs. a Dynamic Approach in Coastal Dune Management

In het Amerikaanse Journal of Coastal Research staat een publicatie van Bart De Jong, Joep G.S. Keijsers, Michel J.P.M. Riksen, Johan Krol (van Ameland) en Pieter A. Slim over ‘Soft Engineering vs. a Dynamic Approach in Coastal Dune Management: A Case Study on the North Sea Barrier Island of Ameland, The Netherlands’. De vijf voerden hun onderzoek bij Alterra Wageningen UR uit in het ruime kader van hun onderzoek naar bodemdalingseffecten op Ameland. Ze werkten daarvoor samen met de leerstoelgroep Soil physics and Land Management group, Wageningen Universiteit, en met het Natuurcentrum Ameland.

In het artikel laten ze de kustontwikkeling zien op Oost-Ameland vanaf ver voor de start van de gaswinning tot nu, en tonen aan dat er sprake is van een langdurige trendmatige groei van de zeereep en dat eventuele bodemdalingseffecten daarbij in het niet vallen. Dynamisch kustbeheer had niet veel effect; grote gebeurtenissen, zoals zeer zware stormen, bepalen het verloop van de gebeurtenissen waarna de trendmatige groei van de zeereep weer wordt opgepakt. Kustsuppleties lijken in dit gebied dus tamelijk zinloos, zeggen de vijf.

Het tijdschrift is online hier te bekijken. Het artikel begint op pagina 28.

• Soft Engineering vs. a Dynamic Approach in Coastal Dune Management: A Case Study on the North Sea Barrier Island of Ameland, The Netherlands
• Bart De Jong, Joep G.S. Keijsers, Michel J.P.M. Riksen, Johan Krol en Pieter A. Slim
• Journal of Coastal Research
• Maart 2014

Bodemdalingseffecten

Ameland InZicht 6

Ameland InZicht 6

Ameland inZicht 6 is het lentenummer van 2014. In dit nummer verhalen over het pittige goud van Ameland, een gesprek met Foppe de Haan, een schitterende reportage over een man die in de natuur zou kunnen overleven als het moest en over lopen over de bodem van de zee.

De redactie laat de opjutter van Werelderfgoed Waddenzee aan het woord en begint alweer voorzichtig over voorjaarskriebels. En dat alles gelardeerd met schitterende foto's van de Ameland InZicht magazine hoffotograaf Jantina Scheltema.

Ameland inZicht ligt in de winkels en is in de webshop van VVV Ameland te koop. 

• Ameland InZicht 6
• Voorjaar 2014
• Uitgever Henk Huizinga
• € 4,95

Gemeentegids 2014/2015

Gemeentegids 2014/2015

Gemeente Ameland geeft in 2014/ 2015 een gemeentegids uit met informatie over de gemeente zelf en over de organisaties en instanties die in de gemeente werken. Om de gids mogelijk te maken zijn er advertenties van Amelander bedrijven in opgenomen. Burgemeester Albert de Hoop schreef het voorwoord.

• Gemeentegids 2014/2015
• Onder redactie van Gemeente Ameland
• 2014