maandag 28 maart 2022

Baltische lichten

‘Baltische lichten – In het kielzog van de Oostvaarders’ is geschreven door zeiler Harry Klieverik. Hij schrijft over zijn zeiltochten naar de Oostzee. Al honderden jaren zeilen Nederlanders naar die verre bestemming; de Ommelandvaart. Eerst was het voor de haring, later voor graan en hout. Het bracht ons land welvaart, maar onderweg loerden vele gevaren: storm, tegenwind, ondieptes, lastige kapen, oorlog en geweld. Klieverik zeilt in de eenentwintigste eeuw langs deze oude handelsroute naar het oosten. Hij beschrijft wat er nog te zien is van de onstuimige geopolitieke ontwikkelingen, van de jacht op haring, de rivaliteit tussen Denemarken, Zweden en de Hanze, de Tachtigjarige Oorlog, de opkomst van Rusland als wereldmacht, de Napoleontische oorlogen, de Krimoorlog, de twee wereldoorlogen en de Koude Oorlog.

Harry Klieverik gaat als solozeiler over de Noordzee naar de Oostzee. Hij schrijft over zijn eigen zeilrampen, over onrust en alleen zijn, maar ook over de schoonheid van wind, water en golven. Hij volgt het spoor van de eeuwenoude vuurtorens, van het Paard, de Brandaris en de vuurtoren van Ameland. Hij zeilt via kaap Skagen en passeert de vuurtorens van Gdansk, Riga en Helsinki. De oude lichten leiden naar andere werelden. Ze werken als tijdmachines. Uit hun geheugens stroomt een vloed van verhalen over mensen, schepen en hun relatie met de zee, van Nicolaes Witsen en Peter de Grote tot Sigbrit Willems, Johann Struensee, Klaus Störtebeker, Paula Wilson en de onbekende Nederlandse zeehelden Quirinus Harder en Fopke Cornelisz van Ameland, een groot Oostzeevaarder. In het boek wordt ook verhaald over de Runner van Veltman. Samen roepen die verhalen een caleidoscopisch beeld op van de geschiedenis van Noord-Europa.


Koop het boek in de boekhandel op Ameland of via deze link.

  • Baltische lichten
  • Harry Klieverik
  • Uitgeverij Elikser
  • ISBN 9789463654210
  • € 24,40
  • Maart 2022
Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.

zondag 27 maart 2022

Column - Brand

Brand
Brand gun je je ergste vijand niet. Brand is vreselijk en alles verwoestend. Telkens als ik beelden van een brand zie, dichtbij of ver weg, komt onze eigen brand in herinnering. Het was 1967, zomer, eind juli. Midden in de nacht van zaterdag op zondag hoorde ik paniekerige stemmen beneden in het magazijn. Mijn zussen en ik sliepen in die tijd op het Oerd, de meest oostelijke slaapkamer van ons huis. De westkant werd verhuurd aan badgasten en wij woonden een week of zes per jaar in wat we gekscherend De Salon noemden, een afgeschot deel van het magazijn. Zus G en A en ik moesten voor ons bedje een losse trap op - nou ja, hij zat met twee haakjes boven vast, maar die schoten ook wel eens los - en een luik openduwen om op het Oerd te komen. Een slaapkamer boven het magazijn, met twee vaste tweepersoonsbedden, altijd spinnen, heel veel houtworm en een blauwe sering voor het slaapkamerraam. In die nacht van eind juli 1967 deden we het gordijntje open en zagen een onvoorstelbaar oranje lucht. De brand zagen we niet, maar de gloed zei het al: onze boerderij stond in de hens. Hooibroei. Aan de boerderij zaten twee huizen, die alletwee werden verhuurd aan grote gezinnen. Er deden zich geen persoonlijke ongelukken voor, al scheelde dat niet veel. Een jongetje uit een van die families wilde zijn papieren vlieger redden en ging het huis weer binnen en de trap op, terwijl de vonken al door het trapgat dansten. Dat is goed afgelopen, de boerderij en huizen werden verwoest. Van de vlieger is niks meer teruggevonden. Wel vonden we later een geblakerde rozenkrans. Er was grote verslagenheid en ook opluchting dat er geen slachtoffers waren gevallen. En die zondag en de dagen erna was er broederschap in het dorp. Met man en macht werd het smeulende hooi naar het strand gereden en begraven. 

Er zijn verschillende geinige spreekwoorden waar 'brand' in voorkomt en zo heeft brand ook een schone kant. Je kunt iemand 'uit de brand helpen', uit benarde omstandigheden helpen. Je kunt 'de brand blussen', een geschil bijleggen. Ook kun je 'gearmd naar de brand gaan', samen ergens heen gaan. Als iemand vreselijk tekeer gaat noem je dat wel 'moord en brand schreeuwen' en als een probleem makkelijk is opgelost kun je zeggen: 'Die brand is weer geblust'. Het wordt oppassen als men zegt dat 'zijn kaars in de pijp brandt', want dat betekent dat zijn levenseinde nadert. En wie wel eens buiten tegen een boom plast steekt spreekwoordelijk een boom in brand. Een van de mooiste is wel deze: 'Vuil water blust ook brand'. Het betekent dat men zich in geval van nood moet bedienen van de middelen die voorhanden zijn. 

Brand is vreselijk, omdat het alles opvreet. De eigenaren en badgasten van het huis aan de Bosrand bij Buren weten daar nu alles van. Ik wens ze een goede opvang en heel veel sterkte.

Het heeft al een tijdje niet geregend, het eiland is droog. Het riet van het huis aan de Bosrand zal ook droog als gort zijn geweest. Een makkelijke prooi voor uitslaande vlammen.
De natuur van Ameland is momenteel ook droog. Wees daarom maar voorzichtig. Eén vonkje in de droge duinen kan een natuurbrand veroorzaken. Ik wil best spreekwoordelijk gearmd naar de brand gaan, maar liever niet echt. 

Jeanet de Jong

woensdag 23 maart 2022

Oproep materiaal recreatiegebied Ballum

Kunstmaand in De Wijde Blik van Roosdunen
Jan de Koning, we kennen hem van het boek over Boomhiemke 'Van tenthuisje tot duinvilla' is met een nieuw boek bezig over de toerismegeschiedenis van Ameland. Deze keer stort hij zich op het recreatiegebied ten noorden van Ballum. 

Hij schrijft in deze uitgave in wording over de camping, het bungalowpark, het strandpaviljoen en alles van dat gebied dat met recreatie te maken heeft. De Koning roept op om fotomateriaal beschikbaar te stellen en verhalen door te geven. "Zo’n boek wordt natuurlijk alleen maar aantrekkelijker als er ook mooie foto’s van het gebied in te vinden zijn. Ik heb ondertussen al heel wat mensen gesproken en heb langzamerhand al een mooi beeld van de geschiedenis." Meer verhalen zijn welkom, roept de schrijver op. "Wie kan mij helpen aan representatief fotomateriaal, vooral van het kampeerterrein in de zestiger jaren en wie kan mij nog mooie verhalen vertellen uit de geschiedenis van dit recreatiegebied?" 

Prentbriefkaart van het tentenkamp
De Koning is in januari 2022 begonnen aan het boek. In de maanden ervoor heeft hij research gedaan en veel gesprekken gevoerd. "Maar ik merk dat er nog heel wat ontbreekt en ik zal in de komende maanden nog veel meer onderzoek moeten doen en gesprekken moeten voeren," zegt De Koning. Wanneer het boek verschijnt kan hij nog niet zeggen. Eerst moet de onderzoeksfase worden afgerond.

Zo'n oproep om materiaal en verhalen aan te leveren is natuurlijk niet aan dovemansoren gericht.  Dat moet toch een bult aan informatie opleveren, zodat het een fantastisch boek gaat worden. Wie wat heeft en wie wat weet kan zich richten tot Jan de Koning. Zijn e-mail adres is jwdekoning50@gmail.com 




maandag 21 maart 2022

Column - Piet

Piet Paulusma
Het was een bijzondere week, met angstige avonturen, spannende afspraken, vrolijke activiteiten en met een droevig slot. Vanwege alle bijzonderheden is deze column dan ook wat later dan doorgaans; hij verschijnt nu net na het weekend.

Het angstige avontuur betrof een bezoek aan het reuzenrad in Leeuwarden. Waarom stap je er dan in, zou je zeggen, als je er eigenlijk bang voor bent? Omdat een bezoek aan zoiets als een reuzenrad een aangename spanning met zich meebrengt. Achteraf gezien, dan. Het vervelendste vind ik het wiebelen van het bakje en het blijven hangen op grote hoogte. Wiebelen deed het ding deze keer niet, het was praktisch windstil, maar blijven hangen net voor het hoogste punt deed ie wel. In ontspannen toestand zou je dan rustig over de stad kijken, speuren of je Ameland aan de kim ziet liggen, maar met reuzenradvrees komt dat er allemaal niet van. Het Leeuwarder rad doet wel vijf rondjes en gelukkig werd elke ronde de vrees wat minder. Reuzenradvrees is toch wel een ultiem luxeprobleem. Bij de beelden uit Oekraïne die tot ons komen is maar weer eens duidelijk waar doodsangst vandaan komt. Zeker niet van een reuzenrad!
De spannende afspraak was er een aan een kaakchirurg. Doodeng, maar met een vakbekwame specialist was ook die afspraak prima door te komen.

Dan de vrolijke activiteit. Wat was het weer heerlijk om in Onder de Vuurtoren P te kunnen horen zingen en gitaarspelen. Het was de Saint Patrick's Day Party met de allerlekkerste Irish stew ever. Met T en G kwamen we aan een tafeltje met twee Amsterdammers. W en J wonen tegen het Vondelpark aan en genieten nu twee weken van het eiland en van de Engelsmanduunvilla van een bevriende collega. Verrukkelijk vinden ze het, en we raken zo gezellig aan de praat dat er voor we het weten een paar uren zijn verstreken, onderwijl Amelander bitterballen met Amelander mosterd erdoorheen jassende en met Guinness en andere lekker drankjes een aantal malen te proosten op het leven. Ook schuldgevoelens om het simpele plezier tijdens een aangename middag terwijl bijna 2000 kilometer oostwaarts steden worden gebombardeerd en mensen in doodsangst verkeren komen ter tafel. We genieten van elkaars gezelschap ondanks dat.

Thuis komt de klap van het bericht over Piet. 'Onze' Piet Paulusma, die zo vaak op Ameland is geweest om vanaf het eiland zijn weerpraatje te houden. Het ontnuchtert meteen. Jaren geleden had ik de eer hem te mogen interviewen. Zijn leeftijd kwam ter sprake en we ontdekten dat we alletwee in 1956 geboren zijn. Een goed jaar, concludeerden we al lachend. Piet werd jaren geleden naar Ameland gehaald door de toenmalige VVV directeur. Die was niet te spreken over de weermannen en -vrouwen op de landelijke televisie, die steevast hun praatje afsloten met: "En op de Wadden enkele graden lager." Alsof het op de eilanden altijd min weer is. En wij weten dat het tegendeel waar is. De VVV directeur nodigde Piet uit het weerpraatje eens vanaf Ameland te presenteren en zo kwam Piet Paulusma diverse keren naar het eiland. Hij was op het Rôggefeest en tijdens de Amelander Kunstmaand, hij stond op recreatiepark Boomhiemke, voor de vuurtoren, op de kerstmarkt van 't Ienster, op het strand van Nes, in de Lange Duinen Noord, op het Wad, op MadNes en hij zat op een terras en praatte over het weer vanaf camping Duinoord. Hij zocht leuke locaties in de open lucht en wist dat het publiek vanzelf zou komen. PP heeft met zijn weerpraatjes veel voor de Waddeneilanden gedaan, de Harlinger kwam er zelf ook graag. We gaan zijn karakteristieke stemgeluid missen, zijn leuke kop, zijn passende uitdossing en natuurlijk zijn "Oant Moarn!" 

Jeanet de Jong

Dr. Uggs - Ameland


Iedereen aan de kant. Dr. Uggs gaat op vakantie en neemt mee… een gloednieuwe videoclip! Want ja, wie op Ameland is geweest moet daar natuurlijk een nummer over schrijven. ‘Die fissa is gewoon hot’, zegt de spraakzame rapper hierover. ‘Toen ik de zeehondjes mee zag klapperen op de beat wist ik het zeker: dit is een roeping van de natuur’. Daarna ging de dertigjarige rapper meteen aan de slag. ‘Ik heb het etymologisch woordenboek erbij gepakt omdat ik echt de diepe betekenis en oorsprong van de woorden wilde begrijpen. Achteraf ben ik daar erg blij mee.’ 

De videoclip staat inmiddels online en Dr. Uggs heet heel Nederland welkom om een traantje weg te pinken. Zelf denkt Dr. Uggs dat het nummer wel eens internationaal kan gaan. ‘It’s my goal to go worldwide, so I have to start somewhere.’ Na zijn hit met Slavengedrag is hij ook anders gaan leven. ‘Meer groentjes en minder koolhydraten, zo blijf ik creatief.’ Hij hoopt met de clip zeker een miljoen bezoekers te trekken. ‘Maar meer is ook goed natuurlijk.’

Geduld

Wat is er met politie-inspecteur van der Voort gebeurd? Nadat zijn lichaam voor dood op het breekbare ijs van een plas in het natuurgebied 'De Oerd' op Ameland is achtergelaten, verdwijnt het als sneeuw voor de zon.

Het verhaal ‘Geduld’ pakt de draad van het verhaal twee jaar later op, tijdens het Amelandse KunstVirus festival. Geheel tegen de verwachting in verschijnt politie-inspecteur Van der Voort als bezoeker van het populaire festival, met een missie.

Op de tweede dag van het festival valt het eerste slachtoffer te betreuren. Inspecteur van der Voort gaat op onderzoek uit.

Geduld is het vervolg op Getuige. Lees hier de recensie van Getuige. Dat het Oerd 'De Oerd' wordt genoemd en de vuurtoren 'Bornrif' geeft weinig vertrouwen dat het vervolg zorgvuldiger is samengesteld dan het eerste deel. Van Veen krijgt voorlopig het voordeel van de twijfel, want we hebben het boek nog niet gelezen. Zodra dat het geval is schrijven we er meer over. 

  • Geduld
  • Gert van Veen
  • Uitgegeven door Stichting Gullie
  • ISBN 9789464433708
  • € 19,95
  • Maart 2022

zaterdag 19 maart 2022

De Amelander Maart/ April 2022

'De Amelander, het vrijetijdsmagazine van en voor Ameland' van maart/ april 2022 is het tweede nummer van dit jaar.

In dit nummer onder meer:
  • Paardenreddingboot Ameland
  • Anne Moll Tribune
  • Op pad met Theo Kiewiet
  • Yad Vashem Kardinaal de Jong
  • MO 13 naar Terschelling
  • Rondje Ameland
  • Nat Zand
  • Van de melkboer
De Amelander is te koop in de winkels op Ameland en bij de VVV.

  • De Amelander
  • Uitgever Klaas Touwen
  • Maart/ April 2022
  • Jaargang 58 nummer 2
  • € 2,40

woensdag 16 maart 2022

Storm wil naar zee


De dozen met boeken staan in kantoor; 'Storm wil naar zee' kan worden uitgeleverd aan de boekhandels, het Maritiem Museum en de VVV en iedereen die een boekje heeft voorbesteld kan het ophalen op Westerlaan 8 in Hollum.

Van elk verkocht exemplaar gaat er een euro naar Stichting Paardenreddingboot Ameland.

Lees hier meer over dit schattige boekje.

'Storm wil naar zee' is te koop

Storm wil naar zee
Het boekje 'Storm wil naar zee' is te koop. Na een periode van crowdfunding, tekenen én paarden haken kan Dieuwke Veldhuizen eindelijk haar eerste boek aan jullie presenteren. ‘Storm wil naar zee’ neemt je mee naar het Ameland van de vorige eeuw, toen de reddingboot er nog echt op uittrok om schippers in nood te redden. Storm wil op avontuur, hij droomt van het strand en de zee. Als lezer zit je op de eerste rang om te zien hoe hem dat vergaat.

Het boekje is een schatje, uitermate geschikt als kraamcadeautje, voor in de sok, voor in de cadeaula om nog eens een boekje op reserve te hebben liggen, voor school, voor je kleine kinderen of je kleinkinderen, voor je neefjes en nichtjes en je buurtjes. Het boekje is om voor te lezen en samen met de kleintjes de tekeningen te bekijken. Iedere pagina bevat een stukje verhaal en een bijpassende illustratie. Allemaal getekend door Dieuwke Veldhuizen zelf.

Hebben jullie het verhaal uit dan zijn er nog wat extraatjes achterin het boek te vinden. Praat nog eens na over het avontuur van Storm en het werk van de reddingboot met de vertelplaat of kleur je eigen Storm zo mooi mogelijk in met de kleurplaat.

Waar Dieuwke knuffelbeesten haakte voor de crowdfunding kun je zelf vingerpoppetjes haken die het verhaal nog beeldender zullen vertellen. Het haakpatroon vind je achterin in het boek.

De knuffels en andere tegenprestaties vanwege de crowdfunding hebben hun bestellers inmiddels bereikt. Zij kregen daarnaast nog een mooie bijpassende boekenlegger cadeau. Dat is het voordeel dat voorbestellers hebben. De boekenschrijver en -tekenaar is samen met de uitgever door dit soort voorintekenacties verzekerd van een bepaalde afzet, waardoor de beslissing over de grootte van de oplage en of het haalbaar is het boekje uit te geven makkelijker kan worden genomen. En dit boekje had een stevige basis en kon zonder probleem naar de drukkerij worden gestuurd.

Van de verkoopprijs van €14,50 doneert Dieuwke 1 euro aan Stichting Paardenreddingboot Ameland, zodat niet alleen Storm maar vele paarden na hem met de paardenreddingboot naar zee kunnen. Bezoek dus ook zeker eens een demonstratie. De eerste, sinds een hele tijd vanwege de coronamaatregelen, is op 16 april. De demonstratie data staan in de agenda op de website van Persbureau Ameland.

‘Storm wil naar zee’ is te verkrijgen bij de volgende verkooppunten:

  1. Maritiem Museum Abraham Fock in Hollum
  2. VVV Ameland in Hollum en Nes
  3. Enjoy Books in Hollum
  4. Boekhandel van den Brink in Nes
  5. Primera in Buren
  6. WPD Plaza in Holwerd
  7. Dorpswinkel Joh. Greidanus in Ysbrechtum 
  8. Boekhandel Van der Velde in Sneek
  • Storm wil naar zee
  • Dieuwke Veldhuizen illustraties en tekst
  • Charlotte Penders charming-stories.com redactie en vormgeving
  • Ameland Pers uitgeverij
  • ISBN 9789079945085
  • € 14,50
  • 16 maart 2022

dinsdag 15 maart 2022

Friesland Fryslân

Dit is een gids in de serie Odyssee Reisgidsen.

Friesland kent vele gezichten: van het vlakke terpenland in het noorden tot de woeste zandgronden in het zuidoosten en van de Waddeneilanden tot de uitgestrekte meren in het Lage Midden. De hoofdstad Leeuwarden, de eerste onder de elf steden, is het culturele centrum van de provincie met het Fries Museum, het Keramiekmuseum Princessehof en de Blokhuispoort als trekkers. Maar ook in de andere steden en de vele dorpen vind je onverwachte plekken: stinsen, boerderijen, natuurgebieden, gemalen, zijlen en dijken. 

De provincie telt vier nationale parken – de Alde Feanen, Schiermonnikoog, het Drents-Friese Wold en het Lauwersmeer. En dan is er nog het Werelderfgoed Waddenzee, het grootste getijdengebied ter wereld. 


Deze reisgids neem je mee naar Leeuwarden en de vier regio’s: Noordoost-Fries‐ land, Friese kust, het Merengebied en Zuidoost-Friesland. 


De vier Waddeneilanden – Vlieland, Terschelling, Ameland en Schiermonnikoog – worden als dagtrips beschreven. Onderweg is er veel aandacht voor landschap, monumenten, hedendaagse architectuur, geschiedenis.


Ameland wordt als 'eigenzinnig' omschreven en als een klein koninkrijk binnen de Republiek der Nederlanden. Een koninkrijk was het natuurlijk niet, wel een heerlijkheid onder de Cammingha's. We lezen ook over Amelands onafhankelijkheid tijdens de zeeoorlog met Engeland. Verder worden er een paar regels gewijd aan het Oerd en dat het Landbouw- en Juttersmusem in Buren. Dat laatste staat dan weer onder het kopje Nes. Van Hollum passeren de grote kerk, Sorgdrager Museum en vuurtoren de revue. Die vuurtoren krijgt er in deze reisgids een paar meter bij. Al met al net anderhalve pagina om het eiland superkort te beschrijven en dan ook nog met een paar foutjes. De informatie over de provincie is interessant, maar wie iets meer over de Waddeneilanden wil weten kan beter terecht bij specifieke gidsen.


Koop de reisgids in de boekhandel of via deze link.

  • Friesland Fryslân 
  • Bartho Hendriksen
  • Uitgegeven door Odyssee Reisgidsen VOF
  • ISBN 9789461231369
  • € 17,--
  • 15 maart 2022

zaterdag 12 maart 2022

Column - Van voor de oorlog

Het overgrote deel van de Amelanders is van na de oorlog. Daarmee bedoelen we de Tweede Wereldoorlog, want in de laatste tientallen jaren zijn er op ons continent natuurlijk wel wat oorlogen geweest en zijn er wel wat oorlogshandelingen verricht, maar daar hadden wij op het eiland niet zoveel last van. Buiten ons continent is ook van alles aan de hand, maar laten we het maar dicht bij huis houden. Het is allemaal al moeilijk genoeg te bevatten. Enkele 85 plussers hebben bewust de oorlog meegemaakt, die op Ameland over het algemeen niet eens zo heftig was, behalve dan voor families die een slachtoffer betreuren. 

We proberen te begrijpen wat er in Oekraïne gebeurt, volgen het nieuws, doneren aan Giro 555, spelen het Oekraïens Volkslied op de trekharmonica, hangen een laken voor vrede of de vlag met dezelfde kleuren als de Oekraïense vlag uit en laten heel praktisch de auto staan en zetten de thermostaat nog maar een graadje lager. Dat laatste doen we vooral om gas te sparen en de gasrekening iets te dempen. De thermostaat staat nu op 17; ik draag laagjes kleding, doe ’s avonds een dekentje over de benen en ik heb de ramen maar eens gewassen. Nu komt er heel wat meer zonlicht binnen en dat scheelt al gauw een paar graden warmte in de kamer. Zo doen we wat we kunnen en maken ons verder zorgen over wat komen gaat.

Dochter C loopt intussen met mooie blauw gelakte nagels rond. Een collega vroeg haar of ze dat doet als steunbetuiging aan Oekraïne. Voor de helft dan, want het geel ontbreekt. “Nou, nee,” sprak C, “eerlijk gezegd zijn ze van voor de oorlog.”

Jeanet de Jong

maandag 7 maart 2022

Water pakken

Water pakken
'Water pakken - een zwemgeschiedenis' is een boek van cultureel antropoloog Kirsten van Santen, kunstredacteur bij de Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden. Het is het eerste Nederlandse literaire zwemboek en een persoonlijke zwembiografie, een ode aan het water én een verkenning van zwemwaters in Nederland. 

Wie zwemt, bevrijdt zich van de dagelijkse beslommeringen. In die zin is zwemmen een ontsnapping en zijn zwemmers vrije geesten die zich in een betoverend en bij vlagen angstaanjagend parallel universum begeven waarin alles vloeibaar wordt. 

In 'Water pakken' zwemt Kirsten van Santen kriskras door Nederland, van chloorbaden, via rivieren en plassen naar de open zee, op zoek naar badgasten, waterwezens en vergeten zwemhelden. Ze verkent de culturele betekenis van zwemmen in een land dat voor een groot deel onder de zeespiegel ligt. Tijdens haar zoektocht treft ze gelijkgestemden, van Amsterdamse wedstrijdzwemmers tot Zeeuwse wildzwemmers, poedelnaakte dichters en bijna verdronken schrijvers die over hun relatie met het water vertellen. 

Kirsten zwemt voor en door het boek en maakt in het allerlaatste hoofdstuk de oversteek van het Amelander Gat, van Terschelling naar Ameland. Ze noemt het 'De Grote Oversteek' en zwemt bij Harlingen in de Waddenzee om te trainen. Het is vanwege die oversteek dat dit boek in het Ameland Boeken blog past, al speelt Ameland niet zo'n heel grote rol in het verhaal. Het is het eindpunt van de oversteek, Kirsten ziet de vuurtoren, de duinen en als ze dichtbij genoeg is ook de mensen op het strand. 

Zelf plons ik regelmatig in datzelfde Amelander Gat, aan de Amelander kant, ter hoogte van de Badweg en Sierdsmoaispâd. Daar is het doorgaans rustig en word je niet bedwelmd door walmen zonnebrand en patat, daar regent het net iets harder, is het net iets kouder en zijn de golven net iets hoger dan op het badstrand. Het is er veiliger dan op het Suudwest, met z'n kolkjes diep, maar er is geen strandwacht. Bij Sierdsmoaispâd ben je op jezelf aangewezen. Vol bewondering lees ik wat Kirsten kan en doet.

Ze schrijft over prachtige plekjes en gevaarlijke 'wasmachines'. Haar 'Water pakken' werd geen zwemalmanak maar een boek vol zwemavonturen, gelardeerd met citaten uit de wereldliteratuur en vol met zinnen uit boeken, gedichten en verhalen van Nederlandse schrijvers. Psychologie, geschiedenis en dichtkunst, het komt allemaal voorbij en maakt van het boek een grote ontdekkingstocht. Zelfs mijn lievelingsboek Moby Dick komt in 'Water pakken' voor. Kirsten zoekt houvast bij Moby Dick, schrijft ze, voor ze het Amelander Gat overzwemt. Herman Melville zegt in Moby Dick dat zwemmen bij rustig weer 'net zo makkelijk is voor een geoefende zwemmer als aan de wal rijden in een koets met veren.' Ook zegt Melville: 'Maar de overweldigende verlatenheid is ondraaglijk. De intense concentratie midden in die harteloze intensiteit, mijn god, wie kan dat beschrijven!' Kirsten van Santen, die kan dat!

Koop het boek in de boekhandel of bestel het via deze link.

  • Water pakken - een zwemgeschiedenis
  • Kirsten van Santen
  • ISBN 9789045044385
  • Maart 2022
  • € 21,99