Column - Poppetje

Bruin. Hij is bruin, de kleine Jezus die op een zijden doekje ligt tussen Jozef en Maria in. De beelden van de twee grote mensen knielen en kijken in de richting van het kind. Hun kind, een kleine bruine jongen. Het is eigenlijk een detail van een kerststal, maar meer beelden heb ik niet. Lang geleden trof ik de Jozef en Maria verweesd op een antiekmarkt in Groningen Stad. Kinderloos, ossenloos, ezelloos en herderloos. Ze waren voor mij. 

Bij de eerstvolgende opstelling moest er dus ergens een Jezusje vandaan getoverd worden en wat betreft verhouding was er maar één pop in mijn verzameling die daarvoor in aanmerking kwam. Dat was het 15 centimeter lange poppetje van zacht en buigzaam donkerbruin rubber, met zwarte kroesharen van datzelfde materiaal en een paar guitige ogen in het hoofd. Hij paste perfect. Als kribbe drapeerde ik een groen met geel en bruin zijden sjaaltje, dat ooit van opoe was geweest. Zij werd eind negentiende eeuw geboren en het sjaaltje is zo oud dat er wat gaten in zijn gevallen en dat de zoom loslaat, maar als kribbe voldoet het uitstekend. 

Het popje heeft geen naam, alleen in de kerstperiode speelt hij voor Jezus en wordt hij zo genoemd. Naar aanleiding van reacties op de column van vorige week beloofde ik over het poppetje te vertellen. Hij is me dierbaar en ik heb hem al een dikke 60 jaar. Destijds kreeg ik hem van mijn oudste broer Ynse, die toen op de grote vaart zat en nog wel eens op Curaçao kwam. Hij was machinist op tankers die Vitrea, Philine en Achmea heetten - waarom outhoud je zulke namen eigenlijk? - en als hij thuiskwam nam hij wel eens een cadeautje voor zijn zusje mee. Zoals dit bruine poppetje, dat in den beginne helemaal bloot was. Zelf maakte ik van vilt en wol een zomers tenue en deed het kleine klompjes aan. Waar die vandaan zijn gekomen weet ik niet meer, maar vast niet uit het magazijn waar wij hulsten verkochten. Ik vermoed dat ze van een sleutelhanger van de ViVo zijn. Ze passen perfect. 

Dit poppetje - hij is klein en mag dus poppetje heten - reist met me mee. Als hij niet zijn Jezusrol vervult zit hij op schoot van beer Pompidon, een teddybeer die ongeveer even oud is en even dierbaar. Het poppetje heeft nu elf maanden rust en mag dan zijn niet onbelangrijke rol wederom vervullen.

Een fijne jaarwisseling allemaal en tot volgend jaar met Feul Heil in Segen. 

Jeanet de Jong

WPDetails #19

WPDetails #19

'WPDetails' is het personeels- en relatiemagazine van Wagenborg Passagiersdiensten. Het thema van nummer 19 is Rust. De rust straalt je vanaf de voorkant tegemoet, met Judith Graafsma in yogazit. WPDetails is een interessant blad dat een inkijkje geeft in de praktijk van een veerdienst en kennis laat maken met medewerkers en reizigers. Ook is er aandacht voor een collega rederij, in dit nummer is dat Ornö Sjötrafik AB, de veerdienst tussen het Zweedse eiland Ornö en Stockholm.

Marcel Mandos, artistiek leider van het Noord Nederlands Orkest is de schrijver van de gastcolumn. Hij gaat graag naar Schiermonnikoog met zijn gezin, om bij te tanken.

In dit nummer is ook aandacht voor de gasten in de serie Oertocht van Omrop Fryslân filmmaker Herman Zeilstra. Een zeer lezenswaard artikel gaat over de werfbeurt van de veerboten. Het is een mooi kijkje in de keuken. 

In nummer 19 staan ook de cijfers van de rederij. Afgelopen jaar zette Wagenborg 740.440 mensen over naar Ameland, lezen we uit het overzicht. Naar Schiermonnikoog waren dat er 335.837. De drukste veerboot naar Ameland was op 3 juni 2022 en de rustigste op 9 januari 2022. 

Fotograaf Ilja Zonneveld van Schiermonnikoog maakt een testvaart en de KNMR redders worden in het zonnetje gezet. Mooi is het verhaal over een bijzondere oversteek naar Schiermonnikoog en rustgevend dat over de yogalessen van Judith op Ameland. 

Tom Beijl en Margreet Halma vertellen wat Ameland heeft gebracht en Sanne en Thijs Otten vertellen dat elke dag op Ameland als vakantie voelt. Directeur WPD Ger van Langen mijmert over het begrip tijd en dat er ook tijd voor rust moet zijn. 

Er staat nog veel meer in dit nummer: Ameland rustgebied voor vogels, een lekker recept, de kloosterlingen van Schier, Jan Boelens die rustige plekjes vastlegt, opgroeien op een eiland, Eemshaven en tot slot de data van het Veerbootcafé. Nummer 19 mag er weer zijn. 

• WPDetails #19
• Uitgegeven door Wagenborg Passagiersdiensten
• Jaargang 7 - December 2022

Column - Wenselijk

Elk jaar zit er wel een tussen, een blanco kerstkaart, een leuke kaart met een hartelijke wens, maar zonder naam van de afzender. Het is altijd reden tot hilariteit. "Ik heb er weer een!" app ik dochter C dan. En dan begint het raden van wie hij zou kunnen zijn, het handschriftkundig onderzoek van de envelop. Ik krijg ook elk jaar wel een kerstwens via de mail, waarbij ik de lieve kerstwenser niet thuis kan brengen. "Wie in vredesnaam is dit?" roep ik dan vertwijfeld uit. De vertwijfeling zit dan vooral in de vergeetangst. Hoe kan ik nu zomaar iemand vergeten zijn? Als de naam van de afzender echt geen belletje doet rinkelen, concludeer ik dat het een lieve lezer van PA moet zijn en dat is een zeer geruststellende conclusie.

Vanmiddag is het Kerstdiner in De Stelp, met bewoners en hun familie. Ik had de mail daarover enkele weken terug gezien, geparkeerd en uiteindelijk vergeten me op te geven. Maar dat kwam allemaal goed. Het is een circuit waar ik langzaam in ben gerold, als contactpersoon voor broer C, die alweer heel wat jaren tevreden in De Stelp woont. Af en toe doet het me denken aan mijn vader, die de laatste jaren van zijn leven doorbracht in wat toen de geriatrische verpleeginstelling Nieuw Toutenburg was. De Stelp was nog bejaardenhuis en niet het woonzorgcentrum van tegenwordig. Mijn moeder had geen rijbewijs en moest driekwart dag reizen voor een uurtje bezoek aan Noardburgum. Het was een crime, het was verschrikkelijk dat hij niet op Ameland had kunnen blijven.

Tegenwoordig staat Ameland voor 'Een leven lang op Ameland, tenzij...' Een leven lang op Ameland, met verzorging op het eiland tot op het laatst. De nieuwe Stelp is omgeven met dit adagium. Elke keer als ik de kreet lees, krijg ik de kriebels van dat 'tenzij'. Goed, als iemand aan het einde van zijn leven een heup breekt, zal hij toch naar het ziekenhuis moeten. Tot zover een noodzakelijk 'tenzij.' Nu blijkt dat het 'tenzij' precies dát inhoudt waar ik bang voor was, wat mijn wantrouwen wekte, waar ik kriebels van kreeg. Het 'tenzij' treedt ook in werking als aan alle voorwaarden wordt voldaan, maar er praktisch geen plek is in De Stelp, als de instroom hoger is dan de uitstroom. Het 'tenzij' blijkt het ijzer te zijn dat niet met handen te breken is. En daar sta je dan met je mooie kreet over een leven lang op Ameland! Broer C kan zijn handen dichtknijpen dat hij er een plekje heeft. En vanavond een Kerstdiner.

Het kerstkaarten schrijven is er dit jaar bij ingeschoten. Via vele communicatiekanalen zijn er toch al diverse wensen uitgegaan. Op deze plek voeg ik er een aan toe. Fijne Kerstdagen voor jullie allen, een mooi Oud en Nieuw en alles wat wenselijk is voor het nieuwe jaar. 

Jeanet de Jong

Podcast Pa Vertel Es - laatste aflevering seizoen 1

Theo Faber en zijn dochters zijn terug met een kerstcadeau! Geniet van deze bonusaflevering 'Pa Vertel Es' waarin Theo herinneringen aan de kerstvieringen. 

In de podcast 'Pa Vertel Es' vertelt Theo Faber over wat hij heeft meegemaakt. De podcast is opgenomen door zijn dochters Paula, Anne Christina en Eva Faber.

Beluister via deze link de kerstspecial van 'Pa Vertel Es' van seizoen 1.

Mail reacties naar pavertelesdepodcast@gmail.com.

Lees hier over aflevering 15 van seizoen 1.

Landschapsbiografie Waddengebied

Landschapsbiografie

Het Waddengebied is meer dan natuur alleen. Wat wij nu unieke natuur noemen is het resultaat van een samenspel tussen natuurlijke processen en eeuwenlang menselijk gebruik. Nog overal zijn sporen van menselijk gebruik te zien, die bijgedragen aan de landschappelijke en ecologische rijkdom van het Waddengebied: de Waddenzee, de Waddeneilanden en het Waddenland, dat zijn de door de zee afgezette kleistreken op het vasteland. Meindert Schroor is één van de grootste deskundigen op het terrein van het Waddengebied en zijn bewoners.

Deze biografie laat uitgebreid het menselijke en historische verhaal zien van een van de mooiste Nederlandse natuurgebieden. De auteur gaat ook in op actuele verschijnselen in het Waddengebied: gentrification, de noodzaak van een hernieuwde ruimtelijke ordening, de band tussen eilanden en vasteland.

• Landschapsbiografie Waddengebied
• Meindert Schroor
• Uitgeverij Noordboek
• ISBN 9789464710328
• 22 december 2022
• € 24,90

Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.

Cadeautip

De herdruk van de totaal uitverkochte eerste editie van Ameland aan Tafel van Ria Evers-Dokter ligt in de boekhandels en bij de uitgever. Ameland aan Tafel staat vol smakelijke gerechten, verhalen en tradities van Ameland.

Op het adres van Ameland Pers uitgeverij, op Westerlaan 8 in Hollum, liggen nog enkele gereserveerde exemplaren van de voorintekenaars. Voor de meeste boeken is al een ophaalspraak gemaakt, maar sommige bestellers hebben nog niet op het heuglijke nieuws gereageerd dat hun boek klaar ligt. Stuur even een berichtje via Whatsapp of bel 0623218213 om af te spreken op welke tijd je het boek wilt halen.

De boeken zijn te koop in onder meer Boekhandel van den Brink in Nes, Enjoy Books in Hollum en Primera in Buren.

Ameland aan Tafel, om te hebben, om te krijgen, een prachtig geschenk, vandaar de cadeautip. 

• Ameland aan Tafel
• Ria Evers-Dokter - tekst
• Linda Vloedgraven - Illustraties
• Yde Raap - muziek
• 25 november 2022 - herdruk
• € 21,50

De Amelander - December 2022

De Amelander, het vrijetijdsmagazine van en voor Ameland' van december 2022 en januari en februari 2023 is het elfde nummer van dit jaar. 

In dit nummer onder meer:

• Op pad met Theo Kiewiet
• Lichtjes van Ameland afval
• Sneldienst niet meer 's nachts
• De Robusta Coffee
• Hennie Gransbergen
• Aandacht voor autisme
• Kersttocht door Hollum
• Kriesis
• Nat Zand
• Van de melkboer
• Ondernemers langs het Victoriameer in Uganda
• Hernieuwde opening van twee musea
• BWS 75 jaar
• Kinderen in Nieuw Zeeland met Amelander roots
• Nat Zand
• Van de melkboer

De Amelander is op heel veel plekken op Ameland te koop. De Amelander postadressen ontvangen hem zonder kosten in de brievenbus.

• De Amelander 11 
• Uitgever Klaas Touwen
• December 2022/Januari/Februari 2023
• Jaargang 58 nummer 11
• € 2,40

MEER - Ameland is een Kersteiland

Meer

In het magazine MEER, weekendbijlage van de Leeuwarder Courant en Dagblad van het Noorden - 'lifestyle magazine' zoals ze het zelf noemen -, staat een artikel over dominee Sijbrand Alblas en Recyclaar Marjanne Alblas. Het artikel schrijft over wonen op Ameland en het werken als dominee en kunstenares op het eiland. Het is een aflevering in een serie die mensen volgt die het geluk gevonden hebben in het Noorden. Het is een sympathiek stuk, al schrijft Marieke van Willigen hier daar iets waarbij mijn wenkbrauwen als vanzelf gaan fronsen. Zo noemt ze Sijbrand Alblas een 'lange, magere man'. Goed, Sijbrand is niet dik, maar of hij nu mager genoemd moet worden? Ik had het op 'lang en slank' gehouden. Marieke plaatst de dominee voor de hervormde kerk en noemt onze grote kerk 'kerkje'. Daar slaat ze wat mij betreft nogmaals het plankje mis. Dat begint trouwens al in de allereerste regel van het stuk. De schrijfster gaat met 'het kleine snelbootje' naar het eiland. Bij zo'n omschrijving heb ik meteen een speelgoedbootje voor ogen van hooguit acht centimeter lang. Met haar mooischrijverij maakt ze van het eiland een petieterig sprookjesland. Marieke zwelgt wat in sprookjesschrijverij en maakt er ook nog eens rommelig geheel van met uitstapjes naar kwesties die met het stel Alblas niets van doen hebben. Zij hebben het zeer naar hun zin op Ameland, dat is wel duidelijk en daar was het om begonnen.

• MEER - Ameland is een Kersteiland
• Marieke van Willigen - Tekst
• Ilva Stoelwinder - Fotografie
• Uitgegeven door MediaHuis Noord
• 17 december 2022
• € 4,59 - samen met LC/DvhN

Sijbrand Alblas

Marjanne Alblas

Ameland kalender 2023

De kalender van 2023 is de 18e kalender die het installatiebedrijf uit Hollum uitgeeft. In de kalender staan veel activiteiten die op Ameland georganiseerd worden. Het handige jaaroverzicht wordt gratis bij alle postadressen op Ameland bezorgd. In de winkel aan de Fabrieksweg in Hollum zijn gratis exemplaren op te halen.

De kalender van 2023 draagt voor het eerst in haar geschiedenis naast het logo van Faber Wijnberg Installatietechniek het logo van Koninklijke Damstra Installatiegroep. In 2022 werd Faber Wijnberg zelfstandig onderdeel binnen de Damstra Groep en later in dat jaar sloot ook Installatiebedrijf Bunicich daarbij aan.

• Ameland kalender
• Faber-Wijnberg Installatietechniek BV
• December 2022

Volkskrant Magazine - Puntmutsen in de branding

Volkskrant Magazine

In het Volkskrant magazine van 10 december 2022 staat een negen pagina groot artikel over de op het strand van Ameland aangespoelde kabouters van 20 centimeter hoog en 10 centimeter breed. Allemaal met slijtageplekken van het rollen over zand. Jutters Piet Metz, Dirk Visser, Lieuwe Veltman en Pieter Jan Borsch komen aan het woord. Waarschijnlijk komen de strandvondsten uit een container die op 9 februari 2006 van het containerschip Mondriaan rolde. Dat schip was toen onderweg van Southampton naar Hamburg, toen hij 15 kilometer boven Terschelling in de problemen kwam. Mondriaan verloor die storm 58 containers. Het is niet honderd procent zeker dat die met de kabouters daar ook bij zat, maar dit is de meest waarschijnlijke toedracht. De schrijver van het stuk probeert te achterhalen waar de kabouters zijn gemaakt, waar ze vandaan zijn gekomen. Dat is waarschijnlijk China, maar het sluitende bewijs wordt niet gevonden. 

Het artikel maakt wat uitstapjes naar een tuinkabouter die een eigen kinderboekenserie kreeg, maar feitelijk heeft dit met de strandkabouters van Ameland niets van doen. Ook staan er foto's van het kabouterdorp in het bos van Hollum. Daar wil nog wel eens een strandkabouter tussennolle tuin- en boskabouters staan, maar het kabouterdörp is niet ontstaan met strandkabouters.

"Ik zet ze daar maar neer," zegt jutter Pieter Jan Borsch over zijn verzameling op de kast, "Wat moet je er anders mee?" Het is een leuk stuk over de zee die vaak rommel braakt en soms cadeautjes geeft. 

• Volkskrant Magazine - Puntmutsen in de branding
• Ivo van Woerden - Tekst
• Jan Mulders - Foto's 
• 10 december 2022
• € 4,60 inclusief zaterdag krant

De woätermantkes

Dirk Visser en Piet Metz

Lieuwe Veltman

Het kabouterdörp

Strandkabouters

Column - Vreedzaam

Daar stond ze, met haar lange donkere jas en felroze plopkap. Bij de Jumbo op het parkeerterrein. Om een reportage te maken en achter mensen die geen zin hadden in camera en microfoon aan te hollen, naast auto's met portierraampje dicht staand om toch een reactie te forceren. Het was bepaald geen optreden van hoogstaande journalistiek. De presentatrice was slecht voorbereid en stond in de fok-modus, waar Ameland even helemaal geen zin in had. En dan krijg je op YouTube en andere sociale media publicaties met reactie op reactie en gaan zelfs mensenrechtenactivisten zich ermee bemoeien. Ze kondigen vreedzame demonstraties aan tegen wat ze noemen een 'zeer discutabele traditie' op Ameland en Terschelling. 

Natuurlijk is die eilander decembertraditie zeer discutabel, maar toevallig is het wel onze zeer discutabele traditie, waar mensenrechtenactivisten zich niet mee bezig hoeven te houden. Laten zij vooral hun pijlen richten op echte mensenrechtenkwesties. De vrouwen van Ameland hebben hun bemoeienis niet nodig, want dat zijn zeer zelfstandige vrouwen die heel goed voor zichzelf kunnen opkomen.

Dit jaar heb ik de dagen rond het afscheid van Sinterklaas niet op Ameland meegemaakt en dat terwijl ik een liefhebber ben. Er was een ander afscheid dat mijn aandacht vroeg. Wel werd ik geappt en stroomden er berichten binnen en belden media om commentaar en duiding. Ik had er deze keer niet zoveel zin in, want de jukebox stond aan.

Soms maken mensen zich druk om zaken waar ze geen kaas van hebben gegeten, provoceren, lokken uit tenten en maken onrust om de aandacht die dat oplevert. We zullen, in deze tijd van massacommunicatie, moeten leren leven met bemoeials, mensen die niet genoeg lijken te hebben aan hun eigen gedoe. Ameland moet in alle rust maar eens denken aan een algehele verhuurstop voor een paar dagen per jaar. Het enige dat Ameland kan helpen is vreedzame eilander eendracht.

Jeanet de Jong

WADDEN - Fietsen op Ameland

Wadden magazine

In WADDEN van december 2022, het magazine over het waddengebied van de Waddenvereniging, staat een mooi en rijkelijk geïllustreerd artikel over een fietstocht langs adresjes waar lekkers van Amelands bodem te halen is. 

De fietsroute is uitgezet door Amelands Produkt, de stichting die zich hard maakt voor producten van eigen eiland. De route is ongeveer 25 kilometer lang.

• WADDEN - Fietsen op Ameland langs adresjes met waddenfood
• Annemarie Bergfeld - Tekst en foto's
• Uitgegeven door de Waddenvereniging
• Jaargang 57 
• December 2022
• € 2,50

Thee, bier en mosterd

Kokels en oesters

Vrouwen van Nu Fryslan - Een bezoekje aan mevrouw Aagje de Boer-van der Laag

Aan het einde van 2022 brachten twee leden van Vrouwen van Nu Fryslân een bezoekje aan Ameland en spraken ze met Aagje de Boer-van der Laag. Zij is inmiddels 72 jaar lid van Vrouwen van Nu, voorheen de Vrouwenvereniging. Aagje verhaalt over verschillende belevenissen als bestuurslid van de vereniging.  Ze was zelfs bij de oprichting in 1950 van de partij. 

• Vrouwen van Nu Fryslan - Een bezoekje aan mevrouw Aagje de Boer-van der Laag
• Jantsje Kalsbeek-Nauta en Anneke Algera-Burgy - Tekst
• Tineke Borsch-de Boer - Foto
• Eind 2022 (meer gegevens over dit magazine volgen)

Column - Zwartwit

Zwartwit

Om verschillende redenen was het een zware week. Om andere redenen was deze week mooi. Vanwege de herdruk van Ria Evers-Dokter haar boek 'Ameland aan Tafel', bijvoorbeeld. Dat is zo'n leuk boek met lekkere recepten en mooie anekdotes over Amelander gebruiken. "Ik gebruik het boek voor het recept van brandewien met boänen," vertrouwde oud-Amelander L me toe, toen ik haar een e-mailbericht stuurde met het heuglijke nieuws dat het door haar bestelde boek binnen is. Ria noemt het een 'alcoholische versnapering' en je hebt er water, suiker, kaneelstokjes, rozijnen, brandewijn en een fles met een wijde hals voor nodig. Als je het leest dan ruik je het meteen, tenminste zo vergaat het mij. Ria woont inmiddels al weer jaren op Bonaire. Ze verhuisde er in 2016 naartoe, na een succesvolle crowdfunding. Tijdens een radio-interview met Geert van Tuinen en Femke de Walle voor Omrop Fryslân over het eerste 'Ameland aan Tafel' dat in 2015 uitkwam, kregen Ria, Geert en Femke het over wensen en dromen. Een grote wens van Ria en haar Anthony was om terug te keren naar de Cariben, Anthony's thuis. Met hulp en steun van een heleboel mensen is dat gelukt. Anthony heeft de laatste jaren van zijn leven in de warme zon van Bonaire door kunnen brengen. Ria woont er nog en ze schijft onder meer columns in The Bonaire Reporter. 

The Bonaire Reporter

Op de voorkant van het laatste nummer prijkt een geschminkte Sinterklaas. Bonaire is een andere wereld; waar in Nederland witte jongens en meisjes donker worden geschminkt, met vegen of helemaal zwart, wordt op het Caribische eiland een bruine man wit gemaakt. En de kinderen lijken het allemaal best te vinden. Facebook niet, trouwens, want mijn foto van de Sinterklaasintocht, met twee Pieten en een Sinterklaas werd verwijderd. Het schond de regels, liet het sociale medium weten. De twee Pieten waren heel erg zwart gemaakt, zoals tot nu toe op Ameland gebruikelijk is. Dat zal hier ook wel een keer veranderen en dat is helemaal geen drama. Sint en zijn Pieten zijn de afgelopen honderden jaren al zo vaak en drastisch veranderd. Ze kregen andere kleding, andere accessoires, een ander accent, een andere rol en houding en een andere kleur. De hele gestalte is gewijzigd van een zwarte duivel naar een gezellige vriend.

In 'Ameland aan Tafel' volgt Ria de seizoenen. Zo schrijft ze over Sukergoëd en sukerha't en staat er een verhaal in met de titel 'O kom er eens kijken'. Ria gaat daarin terug in de tijd, naar de zwartwit tv waarvan er in haar kindertijd maar een paar in het dorp stonden. Kinderen verzamelden zich bij zulke adresjes, vroegen of ze mochten kijken naar de landelijke intocht en zaten in bioscoopopstelling op de grond. Kleine Ria keek bij Gerrit de klokkeluider en Antje of bij Cor en Siets, Nerus en Gré en af en toe bij de familie Nijenhuis in het fabriekshuis. Ria herinnert zich de spanning, het was stikdonker en er waren grommende geluiden in het dorp te horen. Ook werd er op deuren gebonkt. Meteen daarna vlogen de pepernoten door de kamer. De kinderen van toen zaten niet zelden verstijfd onder de tafel, te bang om een pepernoot te pakken. Ria schrijft over körfkesette en het speelgoed en de lekkernijen die bij Antje Kanger in de etalage lagen. 

In mijn bordenrek staat een bordje met een Sinterklaas en Zwarte Piet met bruine toet. Ze gooien cadeautjes door een schoorsteen. Elk jaar zet ik het bordje neer, net als het pepernotenblik in de vorm van een Sinterklaas dat ik ooit eens voor een paar centen op een rommelmarkt kocht. Ik hou van de opwinding rond het feest van de man met de mijter en de Pieterbazen. Ondertussen ziet de Sint op mijn pepernotenblik er wat vermoeid uit. Het zal de zwartwit discussie zijn, vermoed ik, waar hij wallen van onder de ogen krijgt.

Jeanet de Jong
jeanet.de.jong@knid.nl

Lees hier meer over Ameland aan Tafel.

Ameland aan Tafel herdruk is binnen

De herdruk van de totaal uitverkochte eerste editie van Ameland aan Tafel van Ria Evers-Dokter is binnen. Vrijdag 25 november zijn de gereserveerde exemplaren van de voorintekenaars op te halen bij de uitgeverij op Westerlaan 8 in Hollum. Stuur even een berichtje via Whatsapp of bel 0623218213 om af te spreken op welke tijd je het boek wilt halen. Op zaterdag 26 november zijn ze te koop in onder meer Boekhandel van den Brink in Nes, Enjoy Books in Hollum en Primera in Buren.

Ameland aan Tafel, een prachtig geschenk van de Sint. 

• Ameland aan Tafel
• Ria Evers-Dokter - tekst
• Linda Vloedgraven - Illustraties
• Yde Raap - muziek
• 25 november 2022 - herdruk
• € 21,50

Kijkje in keuken tekenaar Ameland Huuskes

Freulehuuske met schaduwen

Jasper Vaessen, de tekenaar van de Ameland Huuskes, is met Serie 2 bezig. Serie 1 kwam in het voorjaar van 2021 uit en Serie 2 komt begin 2023 uit. De voorbereidingen zijn in volle gang. Hoe doe je dat? Dat vroegen we aan de ontwerper en tekenaar. Jasper laat een stukje voorontwerp zien en zegt: "Eerst maak je een textuurtje met daaroverheen de lijntjes van het huisje (die je later weer weg kan halen). Vervolgens moet je alles inschaduwen, met andere woorden rondom de randen alles wat donkerder maken, zeker ook op plekken waar een regenpijp of andere onderdelen op de gevel zijn bevestigd. Dat doe je vrij overdreven, want in het klein - zeker als je iets gaat drukken - vallen deze schaduwen weg als je ze niet dik genoeg erop legt. Dit textuurtje combineer ik straks met de originele tekening, zodat alle lijnen scherp blijven en de textuur niet teveel opvalt. Zo doe je dat." Het klinkt simple comme bonjour maar het is kijken met een kunstenaarsoog, precisie werk en veel vaardigheid met het kleurpotlood.

Bijna klaar

Het voorbeeld, nog in ontwerp, is het Freulehuuske in Nes, te vinden aan het Vermaningspad.

Bekijk hier Serie 1 van de Ameland Huuskes.

Column - Visboer

Het was weer derde vrijdag van de maand november en dat betekent Verhalenavond, het provinciale evenement waar door de hele provincie heen vertellers optreden. In kroegen, kerken en kloosters, in huiskamers, molens en fabrieken. Vertelgroep Ameland Vertel! doet sinds de allereerste keer mee en die première was in 2018 toen Ameland Eiland van Hidde Kat was en Leeuwarden-Fryslân culturele hoofdstad van Europa. En wat een evenement is dit! Zonder mensenmassa, zonder parkeerproblemen, geluidsoverlast of uitstoot van dampen, alleen maar met een ruimte, wat licht, een paar stoelen en de stem van de verteller. Het zaaltje waar ik ging vertellen was de Heerskamer in De Zwaan. Een verrukkelijke ambiance voor een kleinschalige activiteit als deze, al vormt die enorme oude zak aan de balken, een gevaarte van zeildoek met kabeltouwen, een dissonant. Dat ding heeft niks met de Heerskamer van doen, hangt deels voor de mooie achterwand en vormt een storend element in het plaatje. Maar dat terzijde. Ik ben al lang blij dat de etalagepoppen zijn verdwenen. 

Het begon om zeven uur, met een tweede ronde om acht. De drie vertellers vertelden elk ongeveer een kwartier. Beide rondes was volle bak en in de Heerskamer betekent volle bak dat er zo'n twintig mensen zitten. Ik was nieuwsgierig hoe dit publiek had vernomen van onze Verhalenavond, dus voor we echt begonnen stelde ik daarover een vraag. De een had een uitnodigingskaartje in de bus gekregen, de ander had het aan boord op WPD TV zien staan, een derde zag het in de Amelander in de agenda, de mevrouw naast haar had deze week een flyer in de hal van De Zwaan gepakt en het daarop gelezen en weer een andere luisteraar zei: "Van de visboer!" Van de visboer, ja dat kan vanzelf. De visboer kan nogal een spraakwaterval zijn al heeft hij het doorgaans te druk met het verkopen van vis, maar op zich is de visboer een prima bron van informatie. Zeker als het om Verhalenavonden gaat. Ik herhaalde: "Van de visboer", en vroeg, toen het bijzondere daarvan tot me doordrong: "Van de visboer?" Ik wist niet dat de visboer onze ambassadeur was, dus dat was zeer verheugend nieuws. De vrouw rolde zowat van haar stoeltje toen ik "visboer" herhaalde en bleef herhalen, omdat ik het zo'n leuk idee vond dat de visboer zijn klanten meegaf dat er op vrijdag 18 november een Verhalenavond is in De Zwaan. En in De Vlindertuin in Nes. Dat zal hij dan toch ook wel hebben verteld, nam ik aan.

Uiteindelijk, na minuten lang snikken en gieren van de lach, kwam het hoge woord eruit. Ze had het niet van de visboer maar op Facebook gelezen. Ja, dat kan natuurlijk ook.

Jeanet de Jong

Column - Meisjes

Ze kwamen weer naar Ameland, de meisjes van de Aanvullende Opvang, de collega's uit de COA-tijd van zo'n vijfentwintig jaar geleden. We eten met een clubje van zeven nog altijd minstens één keer per jaar bij een van allen en doen dan met elkaar een activiteit. Deze keer kwamen ze naar Ameland en dat betekende voor de meisjes van de vastewal een nacht op het eiland. Als we in Groningen, Almelo, Amersfoort, Assen of Slochteren samenkomen dan zoek ik op het vaste land een logeerbed. Het is een club waar het goed mee praten, lekker mee drinken, smakelijk mee eten en uitbundig mee lachen is. Ik had een verhalenwandeling door Hollum op het programma gezet, met wat bezoekjes aan leuke winkels in de route - een must, wat de meisjes betreft - en met meepikken van een paar Kunstmaand locaties. De grote tussenstop was in De Zwaan waar we aan een lange tafel lekker konden borrelen met bitterballen. De krulfrieten met toebehoren haalden we later in De Welvaart. Nu zijn we best luidruchtig, als we met z'n zevenen bij elkaar zijn. Eén meisje was er niet, die had een kampioenswedstrijd bridge waar ze niet onderuit kon, maar ook met zes kunnen we er wat van.

In De Zwaan vlogen de verhalen over tafel, het ene nog hilarischer dan het andere. Helemaal te dol werd het toen een van allen over een dochter van de buurvrouw van een vriendin begon, die bij Christine le Duc bleek te werken. De anekdotes - via via vanzelf - stuiterden van balletjes die helpen de bekkenbodemspieren te trainen naar Amsterdamse paal. Mijn clubje vriendinnen placht in dat soort gevallen tamelijk plastisch uit de hoek te komen, niet te bescheiden, met humor en volume op vol. Het werd een stel in de chesterfields allemaal te veel; zij kwamen vast voor rust en kunst. Toen ze de uitbundigheid niet langer verdroegen keken ze verstoord onze kant op en beenden naar de kassa. Wij voelden ons allerminst schuldig; we zaten immers in de kroeg en daar passen sterke verhalen en luidruchtigheid! Het verstoorde stel kunnen we de Herenwegkerk aanbevelen. Ze moeten dan vooral een bezoekje aan het balkon niet overslaan. Als je de kunst daar gezien hebt schrik je niet meer van een Amsterdammer.

Met de vier aan het aangrenzende tafeltje hadden we juist een gezellige klik. Zij moesten om ons lachen en hun hart smolt toen een van ons hondenkoekjes uit haar jaszak toverde en hun hondje trakteerde. Zij groetten ons hartelijk en maakten nog even een praatje, toen ze opstapten. "Veel plezier nog, maar dat komt vast goed!", klonk het door de gelagkamer. 
Over een paar jaar komen ze weer, gezellig, ietwat luidruchtig, altijd met spannende verhalen. De meisjes, ik ben gek op ze.

Jeanet de Jong

Ut Moaiste Woa'd - Körfkesette

Ut moaiste woord van deze week is Körfkesette. Om West zeggen ze körfkesette en om Oast körfjesette. Het betekent met sinterklaas een mand of doos bij de schoorsteen zetten voor de cadeautjes. De volgende dag is het dan körfkesoeke of körfjesoeke, de verstopte mandjes met sinterklaaspresentjes zoeken. Pakjesavond heeft het körfkesette verdrongen.

Wie plezier aan dit blog beleeft en er ook wel eens waardevolle informatie uit haalt, kan eens een kopje koffie doneren. Het kan via het blauwe baniertje met het witte kopje met rode hartje. Dank alvast. 💟

Klik op moaiste woa'd bij 'Labels' en je krijgt alle moaiste woa'den die tot nu toe zijn gepubliceerd te zien.

Klik op 'geen opmerkingen' onder deze post als je een reactie wilt plaatsen of ook een moai woa'd weet. Na jouw reactie komt daar dan '1 opmerking' te staan. Daar kan ik of kunnen anderen dan weer op reageren.

Strandingen

Een lijst van strandingen vanaf 1824. Het zijn 7 pagina's, gevouwen. De lijst is op 10 november 2022 nog te koop bij antiquariaat AtSee en is te vinden in Boekwinkeltjes.nl

Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.

Necrologie Eeke Maters-Kapenga in Elseviers Weekblad

Met necrologie Eeke Maters

In nummer 45 van Elseviers Weekblad staat een artikel over Eeke Maters van Ameland onder de titel 'Eeke Maters-Kapenga (1955-2022): gezicht van huisartsenpraktijk op Ameland'.

• EW Weekblad nummer 45
• Uitgever Pim Osterhaus
• Nummer 45 in 76ste jaargang
• 12 november 2022
• € 6, 99

Ameland aan Tafel bijna klaar

Ameland aan Tafel van Ria Evers-Dokter is naar de drukker. Het gewilde kook- en verhalenboek wordt herdrukt. Het is een iets gewijzigde herdruk en dat komt vooral door de sponsoren die zijn gewijzigd. We treffen een aantal sponsoren die ook bijdroegen aan de eerste editie en er is een aantal nieuwe aangeschoven. Hun bijdragen maken de uitgave mede mogelijk. 

De herdruk zit al even in de pen en de offerte voor de herdruk werd een jaar geleden opgevraagd. In dat jaar is er veel veranderd en is veel duurder geworden. Zo ook de drukker en boekbinder. Dat betekent dat de verkoopprijs van Ameland aan Tafel € 21,50 wordt. De voorinschrijvers en voorbestellers krijgen het boek volgens de afgesproken prijs.

Ria's boek is die prijs natuurlijk dubbel en dwars waard. Het is een fantastisch kookboek, een gezellig leesboek en zelfs een luisterboek èn een handwerkboek. Het fantastische haakpatroon van ouderwetse pannenlappen staat erin, met dank aan Linda Vloedgraven. Het draait eigenlijk allemaal om wat er op Ameland op tafel stond en nog regelmatig staat. Wie houdt er bijvoorbeeld niet van bóffe'd of bolster? Een lekkernij die op west Ameland net iets anders is dan om oast. Linda maakte ook de leukste illustraties bij de verhalen en recepten. De eerste editie kwam in 2015 uit en was in korte tijd uitverkocht. De tweede editie van Ameland aan Tafel ligt binnenkort in de winkels. 

Ria Evers-Dokter van Ameland woont op Bonaire. Mocht iemand die kant op gaan en voor haar wat boeken mee willen nemen, neem dan graag contact op.

Ameland Huuskes serie 2 in aantocht

Een van Serie 2, nog niet ingekleurd

Jasper Vaessen, de ontwerper van de Ameland Huuskes, is druk bezig met Serie 2. De huuskes zijn allemaal getekend en sommige moeten nog worden ingekleurd. De eerste serie van bouwplaatjes op A5 kaart formaat kwam in juni 2021 uit en is enthousiast ontvangen. Serie 2 kon niet uitblijven. Begin 2023 komen de bouwplaatjes uit.

In deze serie zitten een paar opdrachten, aangevuld met een paar mooie karakteristieke panden in Buren en Nes. De vuurtoren ontbreekt in Serie 2 niet. De Amelander Musea hebben daarvoor opdracht gegeven en op de achterkant van de kaart hun eigen tekst toe laten voegen. Hetzelfde is in Serie 2 gebeurd met vakantiehuisjes, in opdracht van de verhuurders. Het worden prachtige kleinoden waar de verhuurders sier mee gaan maken.

Hoe de eerste serie van negen eruitziet kun je hier bekijken. Scrol maar lekker naar beneden, dan zie je de ontwerper, de kaarten en de huisjes als ze eenmaal inklaar geplakt zijn. 

Verkoopadressen

De Ameland Huuskes zijn te koop in 

• Museum Sorgdrager (alleen Sorgdragerhuuske)
• Vuurtoren (alleen vuurtoren)
• EnjoyBooks (alle negen van serie 1)
• Ameland Pers uitgeverij, Westerlaan 8 in Hollum,📱06 23 218 213, 📧 info@persbureau-ameland.nl

Kunstmaand Ameland agenda 2023

Agenda 2023

De kunstagenda 2023, uitgegeven voor de Kunstmaand van 2022, is te koop in Galerie November aan de Bureweg in Nes en bij diverse Kunstmaand locaties. In de agenda staat bij elke maand een kunstwerk dat tijdens Kunstmaand Ameland te zien is.

• Kunstagenda 2023
• Uitgegeven door Kunstmaand Ameland
• November 2022
• € 13,50

Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.