Column - Voorlopig bepaal ik dat nog zelf

“Voorlopig bepaal ik dat nog zelf.” Dat was uiteindelijk het antwoord van een baasje met familie en grote hond. Die hond had op het strand al heerlijk los gelopen en vanaf een kilometer afstand was het hondenfluitje te horen waarmee het dier teruggefloten werd. Baasje en familie liepen aan de waterkant en hond rende naar de duinen. In het bos kwamen we de familie weer tegen en de hond liep nog immer los. “Nu moet de hond maar weer even vast,” zei ik tegen de man met riem. “Hij blijft wel bij me,” was zijn antwoord. “Hij moet toch maar even vast”, probeerde ik nog. “Dat bepaal ik voorlopig zelf!” riposteerde de man. En ik hoor het vaker, ook van anderen, dat als je iemand aanspreekt op zijn gedrag in de natuur, de aangesprokene zo’n opmerking maar moeilijk kan verteren. Men is even vergeten dat je, in een gebied waar je te gast bent, natuurlijk niet zelf bepaalt wat kan en mag. Daar zijn regels, opgesteld door eigenaren, terreinbeheerders, mensen en organisaties die het daar voor het zeggen hebben. Natuurlijk bepaal jij dat niet zelf. Thuis, in je eigen huis en in jouw tuin, mag je helemaal zelf bepalen of de hond vastzit of losloopt. In andermans tuin gelden andermans regels en in het algemeen snapt iedereen dat je geen honden los laat lopen en al helemaal niet tijdens de broedtijd. Dat was deze week.

Vorige week ging mijn ommetje langs de waddendijk. Daar liepen twee stellen, met drie honden. Ze wilden het droge wad op, iets voorbij de schelpenpôlle. “De honden moeten wel vast, hoor! Het is broedtijd, hè!” Ze hadden er niet bij stilgestaan en het ‘oh ja, natuurlijk’ spatte van hun gezichten. Ze waren opgegaan in het genieten van het wad. Meteen pakten ze de riemen en zetten de honden vast.

Met geduld, vasthoudendheid en wat goede wil komen we er hopelijk wel. Er is nog veel voorlichting te geven en soms word je er moedeloos van. Vooral wanneer je wordt toegebeten dat ‘ik het voorlopig zelf wel even bepaal’. Ik hoop zo dat de man dit stukje leest en dat hij het dan eindelijk snapt.

Jeanet de Jong