Verbrand
Het was me weer een intensieve week! Zo intensief dat ik op een van de mooie middagen onderuitzakte op de tuinstoel in mijn achtertuintje en met rondom huiselijk lawaai in slaap viel. Met de zon deels op mijn gezicht. Ik lag daar met mijn winterjas aan en capuchon op tussen de appelbloesem en het opkomende fluitenkruid. Na een tuk van tweeënhalf uur schoot ik met een lichtelijk verbrand snuitje verdwaasd mijn gele hulsten in. Rood, behalve de rechterkant van mijn gezicht. Die had in de schaduw van de capuchon gelegen en was winterwit gebleven.
Waar ben je dan zo druk mee, hoor ik u al dan niet denken. Je bent toch met pensioen? Zeker, zeker. Dat pensioen vertaalt zich naar minder dwang door verplichte activiteiten. De drukte van nu zit hem over het algemeen in bezigheden die niet moeten, maar welkom en wenselijk zijn. En evenzogoed tijd en energie kosten.
Bloesem in de achtertuin |
De week was druk maar ik vond nog tijd om mijn rechterwang bij te kleuren. Het rood is weg en het wit bijgetrokken.
Jeanet de Jong
jeanet.de.jong@knid.nl
https://twitter.com/JeanetFdeJong
Tik Column in bij 'Zoeken in dit blog' of klik op Label 'column' onder dit bericht om meer columns te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten