.JPG)
Lise de Boer-Jongsma (Hollum 1931) heeft in de loop van haar leven verhalen uit haar Amelander jeugd op schrift gesteld. De samenwerkende Gereformeerde en Doopsgezinde kerken op Ameland namen het initiatief er een boekje van te laten maken dat als kerstgeschenk aan de oudere gemeenteleden werd aangeboden. Zaterdag 13 december was de presentatie van het boek “Vertellingen van Elise de Boer-Jongsma” met als ondertitel “Elise in Wonderland” in de Gereformeerde kerk in Hollum. Lise las het verhaal “Het grote gezin” voor een bijna volle kerk genodigden voor.
Lise vindt het een eer dat haar verhalen in boekvorm verschenen. Ze heeft het schrift bewaard waar ze alle 11 verhalen met balpen in schreef. In een keurig schuinschrift begint ze met het verhaal “Tommy” dat ze in 1990 op schrift stelde. De andere verhalen zijn in de periode van 1990 tot 1996 geschreven. De verhalen gaan over haar jeugd in de jaren dertig van de vorige eeuw en over de periode van de Tweede Wereldoorlog. Titels van enkele verhalen zijn: “Een angstig avontuur”, “Het groene boek”, “De Tuin,” “Het Onweer” en het ontroerende verhaal “De haarlok.” “Eén van de kostbaarste dingen, die ik bewaar en koester in mijn leven, zijn de herinneringen aan mijn gelukkige jeugd. En soms voel ik de drang om mensen, die zo hun best deden om onze jeugd zo gelukkig mogelijk te maken, terug te roepen in mijn verhalen, zodat ze niet worden vergeten,” zegt de schrijfster.
John Breukelaar, de gereformeerde dominee die voorheen op Ameland stond, zag de waarde van de juweeltjes en tikte de handgeschreven verhalen in de computer. Hij kende Lise goed als gemeentelid en vooral als buurvouw. Ze woonden naast elkaar aan de Tussendijken in Hollum. Dominee Breukelaar overhandigde de schrijfster het eerste exemplaar van haar boek.
Zolang ze schrijven kan heeft Lise geschreven. De juf op de lagere school onderkende haar talent. Lise’s opstellen werden steevast verkozen tot beste van de klas. Beroepsschrijfster is ze niet geworden. Met acht klassen lagere school hield voor haar het onderwijs op, ook al kon ze goed leren. Nederlands was haar sterke vak en ze heeft haar taalvaardigheid uitgebouwd met vertellen uit het hoofd, scrabble en zoektochten in het woordenboek. Ze kan vertellen en voorlezen als de beste. ”Schrijven doe je bij de gratie Gods. Zonder ingevingen wordt het niets,” zegt Lise over de bron van haar inspiratie. Als ze weer eens een ingeving kreeg vroeg haar acht jaar geleden overleden man Auke waarom ze zo stil was. “Dan zat ik weer te denken. Ik heb wel eens een hele roman in mijn hoofd gehad.” Die verhalen heeft ze voorbij laten gaan. Het ontbrak aan rust en tijd om de pen te pakken. “Het gezin sleurde je mee.” Auke en Lise kregen drie kinderen.
Lise de Boer heeft alweer twee nieuwe verhalen in haar hoofd en ze denk aan een kinderboek. Ze is vast van plan deze aan het papier toe te vertrouwen maar het schrijven wil niet zo makkelijk meer. Het carpaal tunnel syndroom speelt haar parten. Het weerhoudt haar niet om plannen te maken. Ze prijst zich gelukkig dat ze samen met haar vriend Jan de Jong nog een mooie tijd beleeft. “Verwacht het geluk, maar vergeet niet de deur open te doen,” zegt ze over het geluk dat haar ten deel valt. Het boek “Vertellingen van Elise de Boer-Jongsma” met als ondertitel “Elise in Wonderland” is via de
uitgever te koop. Het kost € 9,95 (sinds de btw verhoging kost het € 10,25). Het ISBN is 978-90-79945-01-6 en Ameland Pers uitgeverij gaf het uit.
.JPG)
Lise de Boer-Jongsma (Hollum 1931) heeft in de loop van haar leven verhalen uit haar Amelander jeugd op schrift gesteld. De samenwerkende Gereformeerde en Doopsgezinde kerken op Ameland namen het initiatief er een boekje van te laten maken dat als kerstgeschenk aan de oudere gemeenteleden werd aangeboden. Zaterdag 13 december was de presentatie van het boek “Vertellingen van Elise de Boer-Jongsma” met als ondertitel “Elise in Wonderland” in de Gereformeerde kerk in Hollum. Lise las het verhaal “Het grote gezin” voor een bijna volle kerk genodigden voor.
Lise vindt het een eer dat haar verhalen in boekvorm verschenen. Ze heeft het schrift bewaard waar ze alle 11 verhalen met balpen in schreef. In een keurig schuinschrift begint ze met het verhaal “Tommy” dat ze in 1990 op schrift stelde. De andere verhalen zijn in de periode van 1990 tot 1996 geschreven. De verhalen gaan over haar jeugd in de jaren dertig van de vorige eeuw en over de periode van de Tweede Wereldoorlog. Titels van enkele verhalen zijn: “Een angstig avontuur”, “Het groene boek”, “De Tuin,” “Het Onweer” en het ontroerende verhaal “De haarlok.” “Eén van de kostbaarste dingen, die ik bewaar en koester in mijn leven, zijn de herinneringen aan mijn gelukkige jeugd. En soms voel ik de drang om mensen, die zo hun best deden om onze jeugd zo gelukkig mogelijk te maken, terug te roepen in mijn verhalen, zodat ze niet worden vergeten,” zegt de schrijfster. 
John Breukelaar, de gereformeerde dominee die voorheen op Ameland stond, zag de waarde van de juweeltjes en tikte de handgeschreven verhalen in de computer. Hij kende Lise goed als gemeentelid en vooral als buurvouw. Ze woonden naast elkaar aan de Tussendijken in Hollum. Dominee Breukelaar overhandigde de schrijfster het eerste exemplaar van haar boek.
Zolang ze schrijven kan heeft Lise geschreven. De juf op de lagere school onderkende haar talent. Lise’s opstellen werden steevast verkozen tot beste van de klas. Beroepsschrijfster is ze niet geworden. Met acht klassen lagere school hield voor haar het onderwijs op, ook al kon ze goed leren. Nederlands was haar sterke vak en ze heeft haar taalvaardigheid uitgebouwd met vertellen uit het hoofd, scrabble en zoektochten in het woordenboek. Ze kan vertellen en voorlezen als de beste. ”Schrijven doe je bij de gratie Gods. Zonder ingevingen wordt het niets,” zegt Lise over de bron van haar inspiratie. Als ze weer eens een ingeving kreeg vroeg haar acht jaar geleden overleden man Auke waarom ze zo stil was. “Dan zat ik weer te denken. Ik heb wel eens een hele roman in mijn hoofd gehad.” Die verhalen heeft ze voorbij laten gaan. Het ontbrak aan rust en tijd om de pen te pakken. “Het gezin sleurde je mee.” Auke en Lise kregen drie kinderen.
Lise de Boer heeft alweer twee nieuwe verhalen in haar hoofd en ze denk aan een kinderboek. Ze is vast van plan deze aan het papier toe te vertrouwen maar het schrijven wil niet zo makkelijk meer. Het carpaal tunnel syndroom speelt haar parten. Het weerhoudt haar niet om plannen te maken. Ze prijst zich gelukkig dat ze samen met haar vriend Jan de Jong nog een mooie tijd beleeft. “Verwacht het geluk, maar vergeet niet de deur open te doen,” zegt ze over het geluk dat haar ten deel valt. Het boek “Vertellingen van Elise de Boer-Jongsma” met als ondertitel “Elise in Wonderland” is via de uitgever te koop. Het kost € 9,95 (sinds de btw verhoging kost het € 10,25). Het ISBN is 978-90-79945-01-6 en Ameland Pers uitgeverij gaf het uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten