Column - Buremer krakers en een wereld die plat is

Hebben jullie het al gehoord? Dat De Stelp niet kan worden afgebroken, omdat er vleermuizen huizen? Ik hoorde het vrijdag op verjaardagsvisite, waar verwondering, verbazing en verontwaardiging was te horen. De volgende dag stond ik om iets over half acht bij de bushalte aan de Herenweg en H. stond daar ook te wachten. Ik kom H. daar regelmatig tegen als hij naar de kinderen in Leeuwarden gaat om te klussen en ik naar Zwolle reis om trekharmonica te spelen. En dan hebben we het er even over. Zo kwam ook De Stelp aan bod. “Ja maar, ik heb het verhaal veel schokkender gehoord,” zegt H. “De Stelp kan niet worden afgebroken want het gebouw is gekraakt door twee Buremeners!” Het was hem voor waar verteld. Ik had net die dag daarvoor weer eens een foto gezien van de Buremer vlag, met het geel en blauw en de vleermuis in het midden. Het kwartje rinkelde daardoor vrij snel in het bakje. 

Wat die vleermuizen betreft: het zou mooi zijn als die zich weer in de bunkers in de Tonnedunen vestigden. Daar zaten ze altijd, maar de laatste paar jaar is het er stil. In de stalen deuren die de munitiebunker afsluiten zit een luikje als invlieggat. Voorheen maakten de vleermuizen daar gebruik van en ook de zwaluwen. Die nestelden aan de binnenkant boven de deur. Resten van hun nesten zitten er nog maar de fladderaars en hun jonkies heb ik er al een paar jaar niet gezien. Ik kom daar regelmatig met groepjes mensen vanwege de fietsexcursie Verborgen Bunkers om te vertellen over Ameland in de Tweede Wereldoorlog en de restanten van de Atlantikwall te laten zien. We komen er te vaak, vinden de vleermuizen en zwaluwen, en verstoren hun rust; ze zijn vertrokken en de nestjes hangen leeg tegen de betongrijze muur. Misschien zijn dat wel de vleermuizen die naar het bejaardencentrum zijn gemigreerd. Als zij nu hun koffers pakken en terugverhuizen naar de Tonnedunen, beloof ik dat ik heel zacht zal praten en de excursieleden zal vragen dat ook te doen. Dan kunnen ze wat mij betreft blijven zitten en genieten van de duinen daar.

Die zaterdagochtend tref ik, zoals altijd als ik op zaterdagochtend aan boord zit, tientallen voetballertjes, in Geel Wit tenue en Amelandia kleuren. Ze maken zich op voor een sportief treffen op het vasteland. Als we bijna van boord kunnen groepen ze samen bij de uitgang. Daar ontspint zich een gesprek tussen een stuk of vier jongetjes van een jaar of 8. “De wereld is plat!” zegt de een. “De wereld is rond”, zegt een andere jongen uit het groepje, terwijl hij met zijn armen een bol in de lucht zwaait. “Dat zeg je alleen maar omdat meester dat zegt”, zegt de eerste weer. “De wereld is plat, kijk maar naar die foto!” Hij wijst triomfantelijk naar een groot zeegezicht op de wand van de veerboot. En inderdaad, daar loopt de horizon aardig recht. De tweede jongen die zeker weet dat de aarde rond is heeft daar niet direct van terug. Hij denkt er vast en zeker over na. Of vraagt het meester nog een keer.

Buremers die De Stelp kraken en een wereld die plat is. Het moet hier niet gekker worden.

Jeanet de Jong

Planetenparade boven Ameland | Venus, Jupiter, Mars en de Maan |

Planetensamenstand en wat ervan met het blote oog boven Ameland te zien is.

Abonneer via deze link gratis op You Tube kanaal Ameland Vandaag en mis geen filmpje meer. Het filmpje is gemaakt met #LiefdevoorAmeland.

Column - Kogelvis

De kogelvis is in opmars. Wat een geweldige uitvinding is dat! Het reclamebureau dat dit heeft bedacht verdient wat mij betreft een prijs. 

De emoji van een opgeblazen kogelvis waarschuwt voor misleidende reclames op sociale media. Reclames met valse beloftes over gezondheid, wondercremes en snel rijk worden, bijvoorbeeld. Die reclames komen veel voor, zegt Stichting Reclame Code (SRC). Wat blijkt? Van gebakken lucht en valse beloften word je niet rijk of gezonder. 

De SRC is al meer dan 60 jaar de instantie op het gebied van zelfregulering van reclame. De SRC wil verantwoord reclame maken bevorderen met als doel de betrouwbaarheid en geloofwaardigheid van reclame te waarborgen. De SRC is geen rijksinstituut, maar een zelfstandige stichting die door het adverterend bedrijfsleven wordt betaald.

De SRC faciliteert de Nederlandse Reclame Code (NRC) en de Reclame Code Commissie (RCC). De regels waaraan verantwoorde reclame moet voldoen, liggen vast in de NRC. Klachten over reclames, omdat ze misleidend zijn bijvoorbeeld, kun je indienen bij de RCC.
De SRC lanceerde de kogelvis en ik vind het een gouden greep. Om eerlijk te wezen had ik de kogelvis nog nooit bewust tussen de emoticons gezien, maar nu weet ik het. Hij staat er echt bij. Een leuk icoontje en een meesterlijke zet om deze vis, die zich op kan blazen tot een grote bol, te introduceren. Zo maak je het leuk om leugens te becommentariëren en maak je het makkelijk om foute influencers te ‘kogelvissen’. Ze verdienen het; er wordt te veel gebakken lucht verkocht als zoete broodjes en dat kost handen vol geld.

Dus: beweert een beïnvloeder dat je vijftien kilo afvalt binnen een week en toch alles kunt blijven eten? Plaats een kogelvis bij die onzin. De kogelvis-campagne is vooral bedacht om jongeren bewust te maken van misleidende reclame op social media. Wat mij betreft kan hij ook worden gebruikt voor wie beweert dat Oekraïne de oorlog is begonnen. Vanwege de grove leugen is een kogelvis op z’n plaats.

Jeanet de Jong

Tik Column in bij 'Zoeken in dit blog' of klik op Label 'column' onder dit bericht om meer columns te lezen.