Van de basisscholen deden 140 kinderen van de hoogste groepen mee. Zij mochten met een grote bus van dorp naar dorp om elkaar hun zelfgemaakte verhalen te vertellen. Op de BWS werd binnen dit project gewerkt met verhalen schrijven en opnemen in het Duits en Engels.
Binnen het Van Buren naar Burenlaan-project passeerden tientallen verhalen de revue, de ene nog leuker dan de andere. We konden niet alles gebruiken, want je kunt bij de presentatie niet tot het oneindige doorgaan. Anderhalf tot twee uur, met een kleine pauze in het midden, langer moet zo'n voorstelling niet worden. De verhalen die zijn blijven liggen bewaren we voor een vervolg.
Expeditie Ameland - a storytelling adventure was afgelopen week al een enorm succes: volgeboekt met deelnemers, drie fantastische professionele vertellers en docenten van de workshops, mooie voorstellingen, veel publiek en als kers op de taart Van Buren naar Burenlaan, de verhalenvoorstelling waar vier vertellers van Ameland Vertel! de Amelander verhalen in De Plaats voor het voetlicht brachten. Val Valta ontwierp het decordoek, een Amelands interieur met schilderijen aan de wanden waarin alle dorpen van het eiland te herkennen zijn. Kees Poulus maakte een heus Van Buren naar Burenlaan-lied, dat een echte meezinger werd.
Door het internationale vertelfestival is de liefde voor Ameland en het respect voor wat het eiland op poten weet te zetten gegroeid; bij de deelnemers, de professionele vertellers en de bezoekers aan de voorstellingen. Dat is wat ik hoor en lees in de reacties en reviews. Een festival zonder overlast, zonder rommel, zonder lawaai, met louter verhalen die verteld en gehoord worden. Ameland heeft het weer goed gedaan.
Het slotstuk van Van Buren naar Burenlaan was een gedicht dat Bastiaan voordroeg. Van oans moeke. Ik heb het eerder verschillende keren voorgedragen in Museum Sorgdrager, een paar jaar geleden bij de tentoonstelling van haar schilderijen. Ik had toen verhalen over oans moeke gemaakt en die vertelde ik tussen haar schilderijen. Het gedicht Weemoedige terugblik was daar een onderdeel van. Verschillende mensen vroegen mij naar de tekst. Bij deze. Dit is het gedicht van Janke de Jong-de Boer, oans moeke:
Weemoedige terugblik
Ik zwerf zo graag door veld en duinen
en langs het zonbeschenen strand
Ik voel zo graag de zilte zeewind
die altijd waait op Ameland
Zo vrolijk zingend op een wagen
Die moeizaam schommelt door het zand
Een zwerftocht door de Oerder duinen
de mooiste plek van Ameland
Ik zie de kracht van wind en golven
die knagen aan de duinenrand
en ook de slanke rood wit toren
wiens licht gaat over Ameland
Ik vaar zo graag over de Wadden
maar liefst niet naar de overkant
want nergens is’t zo goed te wezen
als op het oude Ameland.
Jeanet de Jong
(Heb je nog mooie verhalen of grappige anekdotes? Geef ze graag door via ameland@eilandvanverhalen.nl)
 |
| Ruud, Bastiaan, Aukje en Jeanet vertellen Van Buren naar Burenlaan. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten