Column - Ut kin niët

"It kin net!" zegt de Fries en elke niet-Fries vraagt zich dan af of het nu wel of net niet kan. In het Amelands is er geen twijfel mogelijk: Ut kin niët! Het kan gewoonweg niet, dit jaar. Tweetwintig gaat toch al de boeken in als een sleeuw jaar. Het eiland had een stille Pasen, zag lege parkeerterreinen met Pinksteren, had geen Koningsdagoptocht en vierde niet eens 75 Jaar Vrij. Het was niet fijn, hier en daar verrekte jammer zelfs, maar het was nu ook weer niet het einde van de wereld. Daar zou het coronavirus wel eens voor kunnen zorgen, en anders wel de smeltende gletsjers van Groenland.

Dit jaar zal ook herinnerd worden als het jaar van een uiterst sobere Sinterklaasviering. Ik durf te voorspellen dat Sinterklaas het zal moeten doen zonder grote inhuldiging, zonder volle straten en zonder het geven van handen. Ook dat is niet het einde van de wereld.

Niemand op het eiland hoeft er aan te twijfelen dat Sinterklaas in december 2020 zijn verjaardag klein viert. Het gezang en het jolijt dat het feest van 5 december zo kenmerkt zal niet verder strekken dan de eigen huiskamer. In 2020 is namelijk alles anders. Niemand op Ameland is de baas over de traditie en daarmee is iedereen de baas. En wie het niet wil geloven kan het z'n maten vragen. Zij kunnen op basis van de gebeurtenissen van het afgelopen half jaar niet anders dan zeggen (met tranen in de ogen, dat wel): "Ut kin niët, ut kin niët, ut kin echt niët." 

Jeanet de Jong