zaterdag 15 januari 2022

De stem van het water - recensie

'De stem van het water' van Hylke Speerstra heeft als ondertitel 'Getuigenissen van de vroegere schipperij'.  Het is een omnibus, een bundeling verhalen die in de jaren '70 in vier afzonderlijke boeken het licht zagen: 'Kop in de wind', 'De laatste echte schippers', 'Schippers van de zee' en Bij nacht en ontij.' Verhalen over de vaklui die het vrachtvervoer over water als hun specialiteit hadden. Het is helemaal nog niet zo lang geleden dat dit de manier van goederenvervoer was. 

De titel van het boek doet meteen denken aan de film van Bert Haanstra, een documentaire uit 1966 over de band van de Nederlanders met het water. Dit boek van Speerstra met precies dezelfde titel gaat niet over spelen en sporten op en in het water, ook niet over baggeren, dijken bouwen en spelevaren. Speerstra heeft het over een uitgestorven beroepsgroep. Hij sprak met schippers en hun vrouwen, van Ameland tot Maastricht. Tientallen gesprekken voerde hij en de mooiste verhalen tekende hij op. 

Van Ameland is het verhaal 'Hoop', waarin Hindrik Hofker vertelt over de beurtvaart. Een spannend verhaal met dekoverspoelende golven, sloepen die wegspoelen, de vrouw van Hofker die noodgedwongen mee moest varen omdat de knecht een ledemaat had gebroken. Bloedstollend is de geschiedenis over de tocht waarbij Riek aan het helmhout stond tijdens een gruwelijke storm. Hindrik dacht dat hij haar kwijt was, maar ze was er nog en had het helmhout weten vast te houden. Hofker gaat ook met Speerstra naar het kerkhof en toont hem het graf van zijn vader en van een 15-jarige jongen. Hij zag veel goeds in een dam naar het vasteland. Alle kans dat die jongen, die zijn 16e verjaardag niet haalde, dan op tijd het ziekenhuis had gehaald. Met een dam is er meer hoop, vindt Hofker.  

Speerstra treft de wereld van een eeuw geleden en schetst de zeilvaart van die tijd met alle gebruiken en vaktermen van dien en met oog voor de mensen die hem hun verhalen toevertrouwden. Bij een ieder met een beetje liefde voor het water, zal het hart opengaan bij deze fantastische geschiedenissen. Ameland is vertegenwoordigd met dat ene verhaal van Hindrik Hofker, de Waddenzee komt er meermalen in voor en van Schiermonnikoog zijn de anekdotes van Mees Toxopeus een lust om te lezen. Wat zijn naam betekent, hoe hij berger Doeksen van Terschelling hielp en waarom hij nooit meer een kaartje voor de veerboot naar Terschelling hoefde te betalen. Smakelijk is het verhaal over het bezoek van Toxopeus aan het paleis van Juliana en Bernhard, op een dag dat hij vergat een stevig ontbijt te eten. Het werd een dag van de rammelende maag, want hij kreeg koffie en een koekje, maar een fatsoenlijke maaltijd zat er niet in. 

Lees hier wat het boek kost en waar je het kunt bestellen. Hou je van zeilvaart en van mooie verhalen? Doe jezelf dan een plezier en koop het of zet het op je verlanglijstje. Het is smullen, van de eerste tot de laatste letter.

Beleef je plezier aan dit blog en helpen de posts je op weg uitgaven over Ameland te vinden? Doneer dan op Ko-fi een kopje koffie van € 2,-- als waardering voor de blogger 💜.  Klik hier voor de link.

Geen opmerkingen: